Ο μακαριστός Γέροντας πάντοτε προέβαλλε ένα θαυμάσιο επιχείρημα για το ζήτημα της πορνείας και των προγαμιαίων σχέσεων.
Έλεγε ότι πολλοί ισχυρίζονται ανοήτως ότι ο Χριστός δεν απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις. Βεβαίως και τις καταδικάζει ρητώς. Άλλοι άνθρωποι μάλιστα, χειροτερεύουν το πράγμα και ισχυρίζονται ότι και αυτές τις παρά φύσιν σχέσεις δεν τις κατακεραυνώνει το Ιερό Ευαγγέλιο.
Ακόμη και εάν υποθέσουμε προς στιγμήν, εδίδασκε, ότι το Ιερό Ευαγγέλιο δεν εντέλλεται το «οὐ πορνεύσεις», όμως σημειώνει κάτι άλλο πιο αυστηρό από αυτό:
«᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.»( =ηκούσατε ότι ελέχθη από τον Μωσαϊκό Νόμο ου μοιχεύσεις. Εγώ δε σας λέγω ότι καθένας που κοιτάζει γυναίκα – εννοείται ή άνδρα- με σκοπό να επιθυμήση αυτή, ήδη εμοίχευσε μέσα εις την καρδία του) ( Ματθ. ε΄ 27-28 ) .
Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζη με τόσο βαρύ λόγο, κάτι τόσο «σύνηθες», ένα βλέμμα, μία σκέψι, και συγχρόνως να επιτρέπη τα βαρύτερα σαρκικά πάθη, ήτοι τις πορνείες, τις μοιχείες, τις ομοφυλ… κ. τ. λ.; Θα ήτο παράλογο να ισχυρισθούμε πως απαγορεύεται να κλέψης μία κότα από τον γείτονα, αλλά επιτρέπεται να του κλέψης όλο το κοπάδι με τα πρόβατα. Ή ότι απαγορεύεται να δώσης εις κάποιον μία σφαλιάρα, αλλά επιτρέπεται να τον φονεύσης!
Ο Κύριος, εσυνέχιζε, μας προτρέπει να γίνωμε τέλειοι. Ακόμη και για τα πιο μικρά σαρκικά παραπτώματα, πρέπει να κάνουμε πνευματικόν αγώνα. Και από τα μεγάλα και βαρειά να φεύγουμε πολύ μακριά, όπως ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος που έφυγε γυμνός για να μη πέση εις τη μοιχεία.
Σημειώνουμε πως μόνον εις την Καινήν Διαθήκη μνημονεύεται η λέξις «πορνεία» 56 φορές και κατακεραυνώνεται απόλυτα ως βαρύτατο αμάρτημα. Παραθέτουμε ενδεικτικώς μόνο ένα χωρίο:
«ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βασφημίαι.» ( Ματθ. ιε΄19 ).
Εις τα Ιερά Κείμενα πολλές φορές οι όροι «πορνεία» και «μοιχεία», έχουν την αυτή έννοια της σαρκικής πράξεως ανεξαρτήτως εάν συμβαίνει προ του γάμου ή μετά από αυτόν. Για παράδειγμα, εις το χωρίον «᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂνἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ, μοιχᾶται.» ( Ματθ. ε΄32 ) . Εν προκειμένω αναφέρει τη φράση «παρεκτὸς λόγου πορνείας», αλλά εφ’ όσον αναφέρεται εις ύπανδρο γυναίκα σημαίνει «μοιχεία». Στην ίδια πρότασι δύο λέξεις παρακάτω χρησιμοποιεί τη λέξι «μοιχᾶσθαι», προφανώς κατά κυριολεξίαν.
Εάν λοιπόν στις 56 αναφορές της Καινής Διαθήκης περί «πορνείας» προσθέσουμε και τις 32 αναφορές περί «μοιχείας», τότε το σύνολο φθάνει εις τον αριθμό των 88.
Και εάν προσθέσουμε και τις 206 αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης ( «πορνεία» 167, «μοιχεία» 39 ), τότε το σύνολον φθάνει στις 294 («πορνεία» 223, «μοιχεία» 71 ) . Να προσέξουμε μάλιστα ότι οι αναφορές της «πορνείας» είναι περίπου διπλάσιες από εκείνες της «μοιχείας» εις την Καινή Διαθήκη, εις δε την Παλαιά είναι υπερδιπλάσιες.
Οι τριακόσιες περίπου αναφορές της Αγίας Γραφής περί «πορνείας-μοιχείας» , είναι τόσο λίγες (!) που μερικοί δεν τις βλέπουν!
Να προσθέσουμε και κάτι ακόμη όσον αφορά το βάρος της σαρκικής αμαρτίας. Γνωρίζουμε βεβαίως ότι ο φόνος είναι βαρύτερος από την «πορνεία-μοιχεία». Όμως ο Κύριος , όταν απαντά ποιες εντολές πρέπει να τηρή κανείς για να εισέλθη εις την Βασιλεία, μνημονεύει αυτές κατά σειράν βαρύτητος. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος- όπως και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, Μάρκ. Ι΄19 – καταγράφει το «οὐ φονεύσεις» , πρώτον και μετά το «οὐ μοιχεύσεις»: «ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τίμε λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» ( Ματθ. ιθ΄17-19 ). Ο Ευαγγελιστής όμως Λουκάς τοποθετεί πριν από το «οὐ φονεύσεις» το «οὐ μοιχεύσεις», προφανώς για να δώση μεγαλυτέρα έμφασι εις τα σαρκικά παραπτώματα: «τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.» ( Λουκ. Ιη΄20 ) .
Μαζί με τα υπόλοιπα φαιδρά που ηκούσθησαν εσχάτως προεβλήθη –δυστυχώς και από θρασείς ρασοφόρους- και η τρελή άποψις ότι «πορνεία» είναι μόνον η πράξις η τελούμενη επί χρήμασι. Μα, ω ανόητοι. Εάν αυτό ήτο δεκτόν από τον Θεόν, τότε κανείς δεν θα αμάρτανε, εφ’ όσον «δεν πληρώνει»∙ ο σύζυγος δεν αμαρτάνει, όταν πηγαίνει με άλλη γυναίκα αφού … «δεν πληρώνει»∙ ο νέος δεν αμαρτάνει με μία φιλενάδα εφ’ όσον… «δεν πληρώνει»∙ ακόμα και ο άγαμος κληρικός δεν αμαρτάνει καθ΄ ότι …«δεν πληρώνει»!!! Πόσο οικτρά πράγματα ακούγονται από εκείνους που δεν θέλουν να μετανοήσουν ή τουλάχιστον να σιωπήσουν .
Ενθυμούμεθα μία προφητεία του Αγίου Κοσμά που ανέφερε ότι θα έλθη μία εποχή που «οι κληρικοί θα γίνουν χειρότεροι από τους λαϊκούς».
Επανερχόμενοι εις το όλον ζήτημα των σαρκικών πειρασμών, υπενθυμίζουμε πως όλα τα Πατερικά κείμενα, η Φιλοκαλία και άλλα μας συμβουλεύουν με ποίους τρόπους θα πολεμούμε και τους πιο μικρούς λογισμούς ή τους άλλους πειρασμούς. Μάλιστα, τα δύο υπέροχα βιβλία του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, το «Περί φυλακής των πέντε αισθήσεων» και το «Αόρατος Πόλεμος», καταγράφουν όλοι τη μεθοδολογία της αποφυγής των σαρκικών παγίδων και μεθοδεύσεων.
πηγή
Έλεγε ότι πολλοί ισχυρίζονται ανοήτως ότι ο Χριστός δεν απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις. Βεβαίως και τις καταδικάζει ρητώς. Άλλοι άνθρωποι μάλιστα, χειροτερεύουν το πράγμα και ισχυρίζονται ότι και αυτές τις παρά φύσιν σχέσεις δεν τις κατακεραυνώνει το Ιερό Ευαγγέλιο.
Ακόμη και εάν υποθέσουμε προς στιγμήν, εδίδασκε, ότι το Ιερό Ευαγγέλιο δεν εντέλλεται το «οὐ πορνεύσεις», όμως σημειώνει κάτι άλλο πιο αυστηρό από αυτό:
«᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.»( =ηκούσατε ότι ελέχθη από τον Μωσαϊκό Νόμο ου μοιχεύσεις. Εγώ δε σας λέγω ότι καθένας που κοιτάζει γυναίκα – εννοείται ή άνδρα- με σκοπό να επιθυμήση αυτή, ήδη εμοίχευσε μέσα εις την καρδία του) ( Ματθ. ε΄ 27-28 ) .
Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζη με τόσο βαρύ λόγο, κάτι τόσο «σύνηθες», ένα βλέμμα, μία σκέψι, και συγχρόνως να επιτρέπη τα βαρύτερα σαρκικά πάθη, ήτοι τις πορνείες, τις μοιχείες, τις ομοφυλ… κ. τ. λ.; Θα ήτο παράλογο να ισχυρισθούμε πως απαγορεύεται να κλέψης μία κότα από τον γείτονα, αλλά επιτρέπεται να του κλέψης όλο το κοπάδι με τα πρόβατα. Ή ότι απαγορεύεται να δώσης εις κάποιον μία σφαλιάρα, αλλά επιτρέπεται να τον φονεύσης!
Ο Κύριος, εσυνέχιζε, μας προτρέπει να γίνωμε τέλειοι. Ακόμη και για τα πιο μικρά σαρκικά παραπτώματα, πρέπει να κάνουμε πνευματικόν αγώνα. Και από τα μεγάλα και βαρειά να φεύγουμε πολύ μακριά, όπως ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος που έφυγε γυμνός για να μη πέση εις τη μοιχεία.
Σημειώνουμε πως μόνον εις την Καινήν Διαθήκη μνημονεύεται η λέξις «πορνεία» 56 φορές και κατακεραυνώνεται απόλυτα ως βαρύτατο αμάρτημα. Παραθέτουμε ενδεικτικώς μόνο ένα χωρίο:
«ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βασφημίαι.» ( Ματθ. ιε΄19 ).
Εις τα Ιερά Κείμενα πολλές φορές οι όροι «πορνεία» και «μοιχεία», έχουν την αυτή έννοια της σαρκικής πράξεως ανεξαρτήτως εάν συμβαίνει προ του γάμου ή μετά από αυτόν. Για παράδειγμα, εις το χωρίον «᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂνἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ, μοιχᾶται.» ( Ματθ. ε΄32 ) . Εν προκειμένω αναφέρει τη φράση «παρεκτὸς λόγου πορνείας», αλλά εφ’ όσον αναφέρεται εις ύπανδρο γυναίκα σημαίνει «μοιχεία». Στην ίδια πρότασι δύο λέξεις παρακάτω χρησιμοποιεί τη λέξι «μοιχᾶσθαι», προφανώς κατά κυριολεξίαν.
Εάν λοιπόν στις 56 αναφορές της Καινής Διαθήκης περί «πορνείας» προσθέσουμε και τις 32 αναφορές περί «μοιχείας», τότε το σύνολο φθάνει εις τον αριθμό των 88.
Και εάν προσθέσουμε και τις 206 αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης ( «πορνεία» 167, «μοιχεία» 39 ), τότε το σύνολον φθάνει στις 294 («πορνεία» 223, «μοιχεία» 71 ) . Να προσέξουμε μάλιστα ότι οι αναφορές της «πορνείας» είναι περίπου διπλάσιες από εκείνες της «μοιχείας» εις την Καινή Διαθήκη, εις δε την Παλαιά είναι υπερδιπλάσιες.
Οι τριακόσιες περίπου αναφορές της Αγίας Γραφής περί «πορνείας-μοιχείας» , είναι τόσο λίγες (!) που μερικοί δεν τις βλέπουν!
Να προσθέσουμε και κάτι ακόμη όσον αφορά το βάρος της σαρκικής αμαρτίας. Γνωρίζουμε βεβαίως ότι ο φόνος είναι βαρύτερος από την «πορνεία-μοιχεία». Όμως ο Κύριος , όταν απαντά ποιες εντολές πρέπει να τηρή κανείς για να εισέλθη εις την Βασιλεία, μνημονεύει αυτές κατά σειράν βαρύτητος. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος- όπως και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, Μάρκ. Ι΄19 – καταγράφει το «οὐ φονεύσεις» , πρώτον και μετά το «οὐ μοιχεύσεις»: «ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τίμε λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» ( Ματθ. ιθ΄17-19 ). Ο Ευαγγελιστής όμως Λουκάς τοποθετεί πριν από το «οὐ φονεύσεις» το «οὐ μοιχεύσεις», προφανώς για να δώση μεγαλυτέρα έμφασι εις τα σαρκικά παραπτώματα: «τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.» ( Λουκ. Ιη΄20 ) .
Μαζί με τα υπόλοιπα φαιδρά που ηκούσθησαν εσχάτως προεβλήθη –δυστυχώς και από θρασείς ρασοφόρους- και η τρελή άποψις ότι «πορνεία» είναι μόνον η πράξις η τελούμενη επί χρήμασι. Μα, ω ανόητοι. Εάν αυτό ήτο δεκτόν από τον Θεόν, τότε κανείς δεν θα αμάρτανε, εφ’ όσον «δεν πληρώνει»∙ ο σύζυγος δεν αμαρτάνει, όταν πηγαίνει με άλλη γυναίκα αφού … «δεν πληρώνει»∙ ο νέος δεν αμαρτάνει με μία φιλενάδα εφ’ όσον… «δεν πληρώνει»∙ ακόμα και ο άγαμος κληρικός δεν αμαρτάνει καθ΄ ότι …«δεν πληρώνει»!!! Πόσο οικτρά πράγματα ακούγονται από εκείνους που δεν θέλουν να μετανοήσουν ή τουλάχιστον να σιωπήσουν .
Ενθυμούμεθα μία προφητεία του Αγίου Κοσμά που ανέφερε ότι θα έλθη μία εποχή που «οι κληρικοί θα γίνουν χειρότεροι από τους λαϊκούς».
Επανερχόμενοι εις το όλον ζήτημα των σαρκικών πειρασμών, υπενθυμίζουμε πως όλα τα Πατερικά κείμενα, η Φιλοκαλία και άλλα μας συμβουλεύουν με ποίους τρόπους θα πολεμούμε και τους πιο μικρούς λογισμούς ή τους άλλους πειρασμούς. Μάλιστα, τα δύο υπέροχα βιβλία του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, το «Περί φυλακής των πέντε αισθήσεων» και το «Αόρατος Πόλεμος», καταγράφουν όλοι τη μεθοδολογία της αποφυγής των σαρκικών παγίδων και μεθοδεύσεων.
Πηγή: «ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
του π. Επιφάνιου»
Αρχιμ. Ιεροθέου Αργύρη
Ιεροκήρυκος
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΥΠΑΚΟΗ»
πηγή