1. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις συστάσεως μιας οικογενείας;
Οι προϋποθέσεις θεμελιώσεως μιας οικογενείας είναι οι ίδιες σε κάθε ιστορική στιγμή. Υπάρχουν λεπτομέρειες, τις όποιες πρέπει να έχουμε υπ' όψει μας, όπως ή πτώχεια, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό εμπόδιο για την αξία σύσταση μιας οικογενείας, διότι ή αγάπη τα υπερκαλύπτει όλα. Πόσο γλυκό πράγμα είναι ή αμοιβαία αγάπη των συζύγων! Άλλα δεν πρέπει μέσα στον έγγαμο βίο να επιδιώκει κανείς πάνω από όλα την απόλαυση των ενστίκτων, αλλά να συλλογίζεται ένα υπέρτερο σκοπό, που είναι ή αμοιβαία σωτηρία τους εν Χριστώ. Ή συνεχής και αμοιβαία παρακίνησης προς τον σκοπό αυτό είναι υποχρεωτική και υπάρχει μεταξύ των συζύγων μεγάλη ευθύνη. Ή αξία ενός έθνους δεν είναι σ' ένα πέταλο που το επήρε ό άνεμος, αλλά πρέπει να δη κανείς την βαθύτερη αξία και τον σκοπό του έθνους.
Έτσι, αγαπητοί μου, ένας έγγαμος βίος ημπορεί να θεμελιωθεί επάνω σε μια αληθινή αγάπη και σε μια αποκλειστικά χριστιανική πορεία. Είναι μεγάλο λάθος να ερωτεύεσαι ένα αγόρι ή ένα κορίτσι και αμέσως να θετής το πρόβλημα του γάμου, επειδή αγαπάς αυτό το κορίτσι ή το τάδε αγόρι. Όχι, όχι. Πρέπει να βλέπεις, όσο είναι δυνατόν, εάν οι νεαροί αυτοί έχουν διαποτιστεί από το ρίγος της ευθύνης που απαιτεί ένας χριστιανικός γάμος. Διότι μια κοπέλα που παντρεύεται, έχει σκεφθεί ότι μετά από λίγο χρόνο θα γέννηση παιδί και θα έχει μεγάλη ευθύνη να το αναθρέψει; Όποτε πρέπει να είναι πολύ προετοιμασμένη γι' αύτη την αποστολή της. Εγώ εμποδίζω για τον γάμο μια ολόκληρη σειρά νέων που με επισκέπτονται και μου λέγουν τις ερωτικές τους σχέσεις, με τις όποιες παραπλανούνται και τελικά χωρίζουν, διότι επεκράτησε μεταξύ τους ή κακία, ή ψυχρότητα και ή έλλειψη της χάριτος του Θεού. Οι νέοι αυτοί δεν διαφέρουν πολύ από τους ειδωλολάτρες, εφ' όσον αγαπιούνται μόνο για τις σαρκικές τους απολαύσεις, χωρίς σκέψη με σοβαρότητα για την δημιουργία ενός χριστιανικού γάμου. Το σωματικό κάλλος παρέρχεται, αλλά πρέπει να μείνει μεταξύ των συζύγων εκείνο το χριστιανικό κάλλος, το όποιον δεν γηράσκει, διότι το τρέφει ή αγάπη του αιωνίου Ιησού μας.
Υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις, κυρίως από θρησκευτικής απόψεως, που πρέπει να εκπληρώσουν οι νέοι, ανάμεσα στις όποιες είναι κι αυτές οι δύο: Να διατηρούν αμοιβαία την αγάπη και να δώσουν συγκατάθεση και οι γονείς για τον γάμο τους. Εδώ πολλές φορές υπάρχει μία σύγκρουσης μεταξύ των νέων και των γονέων τους. Και τότε πρέπει να εκλέγουμε το ένα από τα δύο, εφ' όσον δεν γίνεται διαφορετικά. Να τους προτρέπουμε να συνδεθούν και με την αγάπη του Χριστού μεταξύ τους και κατόπιν να προχωρήσουν στον γάμο εφ' όσον το θέλουν.
2. Πώς ημπορούμε να ξέρουμε ότι αυτός είναι ο σύντροφός μας, τον οποίον μας χαρίζει ο Θεός;
Πρέπει να αισθάνεσαι ότι ό τάδε είναι μόνο για σένα. Υπάρχει μία αόρατη και ανυποχώρητη δύναμη μέσα σου που σε ωθεί και σου λέγει οι ό τάδε είναι για σένα... είναι ο ων.
Τον βλέπεις πώς εκδηλώνεται, την απλότητα του, την σωφροσύνη του την αυτοπροαίρετη προσφορά του, χωρίς να αποβλέπει αποκλειστικά σε απολαύσεις κοσμικού τύπου. Διότι πολλές φορές, οι σωματικές επιθυμίες καλύπτουν τους αληθινούς και ιερούς σκοπούς του γάμου. Λέγει, δηλαδή ό ένας στον άλλον: «Δεν μ' ενδιαφέρει τίποτε. Ένα έχω να σου ειπώ ότι σε αγαπώ». Και μετά από λίγο καιρό το ίδιο αυτό πρόσωπο θέτει πρόβλημα χωρισμού, διότι δεν του αρέσει πια ό αγαπημένος ή , ή αγαπημένη του. Συμπληρώθηκαν όλες οι περίεργες «καταναλώσεις» και εμφανίσθηκαν άλλες πιο δελεαστικές περιστάσεις. Άλλα ποιος από τους νέους ημπορεί σήμερα να κράτηση με ηρωισμό την χριστιανική του ταυτότητα και έτσι με σοβαρότητα και ελπίδα στον Λυτρωτή Ιησού να μπει στην κοινωνία και να εργασθεί;
3. Εάν δύο νέοι αγαπιούνται αλλά είναι άπιστοι, στην αγάπη τους αυτή είναι παρών ο Χριστός;
Είναι άπιστοι, ό ένας προς τον άλλον ή άπιστοι προς τον Θεό;
Άπιστοι προς τον Θεό.
Τώρα θέλω να σας ειπώ ένα λόγο. Να ξέρετε ότι καμία εξυπνάδα και καμία αγωγή, δεν έχει κάποια αξία, εάν δεν υπηρέτη την αγάπη. Όμως δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να μη παντρευτούν. Όμως δεν φθάνουν πουθενά, εάν δεν είναι με τον Χριστό. «Αγαπιόμαστε και τίποτε άλλο». Αυτό είναι ή ικανοποιήσεις του ενστίκτου και τίποτε περισσότερο. Ή Αγάπη αυτή δεν είναι μακροχρόνια.
Ό γάμος καθ' εαυτός πρέπει να γίνεται, όπως λέγει και η παροιμία: Είτε καλά (με καλές προϋποθέσεις), είτε κα θόλου! διότι τελείται για την υπηρεσία ενός ιδεώδους και όχι μιας προσωρινής σωματικής απολαύσεως. Ή αγάπη που κατόπιν ακολουθείται από τον γάμο, εάν δεν υπηρετεί κάποιον υψηλότερο σκοπό, σίγουρα δεν φθάνει σε κανένα θετικό αποτέλεσμα. Μόνο χάνει κανείς τόσο πολύτιμο χρόνο από την ζωή του.
Το να αγαπιούνται δύο νεαρά άτομα είναι ένας τρόπος να συνομιλούν. Άλλα τι νόημα έχει να αγαπιούνται χωρίς να πιστεύουν στον Χριστό; Δεν υπάρχει κάποια σιγουριά που να βλέπεις το μέλλον με ελπίδα και ένα σκοπό, εάν δεν υπάρχει ό Θεός. Εάν δεν είναι ούτε μέσα στην Εκκλησία, τότε δεν ανήκουν πουθενά. Αυτή θα ημπορούσε να είναι ή απάντησης που μου θέσατε.
Τι να τους ζητήσουμε; Ό έγγαμος βίος επιβάλλει την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Πρέπει να τα μάθουν οι γονείς πώς να κάνουν τον σταυρό τους, πώς να προσκυνούν τίς εικόνες, πώς να κοινωνούν αργότερα, πώς να εξομολογούνται. Μπορούν να ζουν οι ίδιοι και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σαν να ήσαν ειδωλολάτρες; Δεν κτύπησαν αρκετά οι καμπάνες για να ξυπνήσουν από τον λήθαργο τους αυτοί οι νέοι. Άλλα και ό λόγος που λέγεται σήμερα από πολλούς ότι «σήμερα οι οικογένειες περνούν δύσκολες στιγμές» δεν τον συμμερίζομαι πλήρως. Διότι όταν ζεις το παρόν, δεν ημπορείς να βλέπεις εύκολα τα λάθη σου. Βλέπεις πιο εύκολα τα κατορθώματα σου και γι' αυτά δεν απελπίζεσαι. Αυτή ή πεποίθησης ότι κάνεις αυτό και το άλλο για κάτι καλλίτερο στην ζωή και την οικογένεια σου, σε οδηγεί σιγά-σιγά προς κάτι το ανώτερο και από πνευματικής πλευράς με την βοήθεια του Θεού.
4. Το μυστήριο του Γάμου ενεργεί και επάνω στους άπιστους ανθρώπους; Γιατί σήμερα πολλοί στεφανώνονται, χωρίς να έχουν ιδέα τι σημαίνει στεφάνι, ή αν χρειάζεται σχέσεις με τον Θεό;
Εάν οι κοινωνούντες δια του γάμου είναι άπιστοι δεν έχει για αυτούς κανένα νόημα ό γάμος ούτε θα τους βοηθήσει σε κάτι στην ζωή τους. Εάν έκαναν τον γάμο στην Εκκλησία αυτό σημαίνει πώς είναι κάπως πιστοί ή δέχτηκαν να γίνει ό γάμος στην εκκλησία, χάριν των ευσεβών γονέων τους. Όποτε θα τους συνοδεύσουν οι προσευχές των πιστών γονέων και συγγενών τους στην ζωή τους.
Υπάρχουν και άπιστοι χριστιανοί, οι όποιοι δεν κάνουν καθόλου γάμο, ούτε στην εκκλησία ούτε στο δημαρχείο. Αυτοί κάνουν μία συνεχή ζωή πορνείας και οι σχέσεις είναι μόνο σαρκικές.
5. Εάν κάνουν τον γάμο τους, διότι έτσι το βρήκαν σαν έθιμο, τότε ενεργεί ή Χάρις του Μυστηρίου;
Δεν ημπορούμε να ειπούμε ότι δεν ενεργεί από την στιγμή που εντάσσεται σε μία ολόκληρη θρησκευτική τελετή, όπου ενεργείται από την χάρι της ιεροσύνης.
Δεν συνιστούμε βέβαια καθόλου το μυστήριο του γάμου όταν οι υποψήφιοι είναι άπιστοι. Διότι έχουμε μέσω αυτού του μυστηρίου μερικές συγκεκριμένες αξιώσεις και ευθύνες. Και όταν αυτές οι ευθύνες είναι ανεπιθύμητες, ή δεν μπορούν να εκπληρωθούν, γιατί λοιπόν προχωρούμε σ αυτόν τον δρόμο; Η κάνουμε το Μυστήριο αυτό σαν ένα έθιμο. Άλλα ή λέξης αύτη «έθιμο» είναι πολύτιμη και δεν θα ήθελα να την χρησιμοποιούμε εδώ για τους απίστους.
Παντρεύονταν σαν έθιμο οι παππούδες και οι πρόγονοί μας, και μάλιστα χωρίς ληξιαρχικές πράξεις, μέσα στην εκκλησία. Άλλα ό γάμος αυτός γινόταν με εξαιρετικά υψηλούς σκοπούς.
Ό γάμος, αδελφοί μου, είναι ένα πολύ μεγάλο Μυστήριο. Αξιοποιούνται τα χαρίσματα που έδωσε ό Θεός στους ανθρώπους. Βέβαια υπεράνω του γάμου είναι άλλο μεγαλύτερο μυστήριο, ό μοναχισμός.
Κατόπιν να σκεπτώμεθα ότι, χωρίς τα υψηλά ιδεώδη του γάμου οι νέοι δεν ημπορούν να σταθούν, εάν περιορισθούν στην ικανοποίηση των σαρκικών τους μόνο ορέξεων.
Ή Χάρις υπάρχει και αυξάνεται εκεί όπου υπάρχει ή πίστης. Ό Θεός δεν δίνει την Χάρι Του σ` ένα τσιγγάνικο απλωμένο χέρι, αλλά σ' αυτόν που έχει το πνεύμα της θυσίας, που πηγάζει από την πίστη του και την αγάπη του σ' Αυτόν.
Ό γάμος που τελείται σαν έθιμο εκ παραδόσεως των προγόνων μας, πρέπει να περιέχει ένα ύψιστο σκοπό και μια εξαιρετική ευθύνη. Όμως να μη ενθαρρύνεται, καθένας να επιτελή τον γάμο του σαν έθιμο, διότι ή αγάπη τους είναι ετοιμόρροπη και δεν θα διαρκέσει πολύ. Όπως έλεγε κάποιος συγγραφεύς: «ένας μήνας μέλιτος και μια ζωή πίκρας».
6. Γέροντα, σήμερα ο ρόλος του ανδρός και της γυναικός κατανοείται ολοένα και λιγότερο. Ημπορείτε να μας πείτε ποιος είναι ό ρόλος τους στην οικογενειακή ζωή;
Ή αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει αυτός ό λόγος: «σήμερα». Ό άνδρας και ή γυναίκα είναι οι ίδιοι μ' αυτούς που έπλασε ό Θεός στην αρχή μ' ένα αυστηρά καθορισμένο σκοπό.
Γίνεται μια διαπίστωσης: Ή γυναίκα ήταν δούλη επί χιλιάδες χρόνια και μόλις με το Διάταγμα των Μεδιολάνων, το 313 ό Μέγας Κωνσταντίνος έδωσε ελευθερία και στην γυναίκα για να μη θανατώνεται χωρίς δίκη. Μεταδόθηκε όμως δια μέσου των αιώνων ό φόβος της γυναικός απέναντι στον άνδρα και παρέμειναν αυτές οι φοβίες σαν άσχημη κληρονομιά εκ μέρους της γυναικός. Αυτό δεν είναι δεκτό εκ μέρους μου. Ή έννοια των λόγων του Αποστόλου Παύλου: «ή δέ γυνή Ινα φοβήται τον άνδρα» (Εφεσ. 5,33), έχει την έννοια του σεβασμού και της τιμής που πρέπει να έχει προς τον άνδρα της και όχι να τον βλέπει σαν «μπαμπουλα».
Γυναίκα σημαίνει «βασίλισσα θυσιαζομένη». "Αν λέγεις ότι ή γυναίκα είναι το αδύνατο στοιχείο, όμως από την στιγμή που την παντρεύτηκες, δεν ημπορείς να ονομάζεσαι σύζυγος, παρά μόνο όταν έχεις δίπλα σου και την σύζυγο. Πρέπει να της δώσεις μέσα στην συνείδηση σου και στο σπίτι τον θρόνο που της ανήκει. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να βλέπει κανείς την γυναίκα μ' ένα μικροπρεπή σκοπό και διάσταση ή σαν μια καταπιεσμένη ύπαρξη.
Ή γυναίκα είναι καταπληκτικό πλάσμα μέσα στην δημιουργία του Θεού! Αντιλαμβάνεσθε ότι ό προορισμός ολοκλήρου της ανθρωπότητας εξαρτάται από τον λόγο της παρθένου Μαρίας, ή οποία είπε ελεύθερα: «Ιδού ή δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σον» (Λουκ. 1,15). Και μεταλλάχθηκε ό προορισμός όλης της ανθρωπότητας, ακόμη και οί βουλές του Θεού που είχε για τον κόσμο.
Ή Παναγία ήταν ή γυναίκα εκείνη, ή οποία άνοιξε τις πόρτες της ευτυχίας, της ελευθερίας και της αιωνιότητας στον κόσμο.
Ή γυναίκα πρέπει με κάθε τρόπο να είναι σεβαστή διότι, εάν ό Θεός ρωτούσε την ανθρωπότητα: «Τι υπάρχει στην ανθρωπότητα»; δεν θα ρωτούσε την πατρότητα, αλλά την μητρότητα. Επομένως ή γυναίκα παίζει πρωταρχικό ρόλο σ' ότι αφορά την δημιουργία του Θεού, τον άνδρα την γυναίκα και τους απογόνους τους.
Άλλα όμως ένα τόσο μεγάλο μυστήριο δεν έχουμε δικαίωμα να το αποσπούμε από τον σπουδαίο λόγο του Κυρίου μας: «"Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ίωάν. 15, 5). Αυτός είναι λόγος θεϊκός και ότι λέγει ό Χριστός είναι αλήθεια.
Εάν ό χριστιανικός κόσμος πρόσεχε αυτό τον λόγο, θα ήταν πιο συγκρατημένος και θα αποκαλύπτονταν πιο γρήγορα οί αξίες και οι ελλείψεις. Εκείνος είπε ότι είναι ή Άμπελος και εμείς τα κλήματα. Μπορούν να καρποφορήσουν τα κλήματα, εάν δεν έχουν οργανική σχέση με την άμπελο;
Ή Κυρία Θεοτόκος εκπροσωπεί το ανθρώπινο γένος. Ή γυναίκα δεν πρέπει να φαίνεται σαν μία δούλη. Διότι, παρότι λέγομε στην ευχή του μυστηρίου του Γάμου ότι ή γυναίκα υπόκειται στον άνδρα, όμως κι αυτός πρέπει να την αγαπά, όπως μας λέγει στην συνέχεια ή ίδια ευχή. Εάν δεν την αγαπά, τότε κι αυτή δεν πρέπει να τον ακούει. Ό άνδρας, όταν δεν ακούει αυτό τον λόγο είναι υπεύθυνος για το πείσμα της γυναικός του. Όποτε πρέπει να την αγαπά με κάθε τρόπο.
Στον έγγαμο βίο εισέρχεται κανείς, μέσω πολλών μεταλλαγών και απροόπτων γεγονότων, όπως ή γέννησης παιδιών, ή ανατροφή τους, το έντονο αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως και τόσα άλλα προβλήματα.
Το πρόσωπο «γυναίκα» πρέπει να είναι σεβαστό πάντοτε με κάθε τρόπο από όλο τον κόσμο, διότι σας επαναλαμβάνω, σημαίνει «θυσιαζομένη βασίλισσα».
7. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε μέσα στον οικογενειακό βίο τους σκοπούς των συζύγων;
Όσο άφορα τα ιδεώδη, όχι. Άλλα όσον άφορα τις απασχολήσεις, ναι, διότι ό καθένας έχει την δική του εργασία.
8. Μπορείτε να μας πείτε ποιος είναι ό σκοπός της υπακοής στην οικογενειακή ζωή;
Εάν υπάρχει αγάπη, τα προβλήματα λύονται μόνα τους. Κοιτάζει ό ένας τον άλλον και γνωρίζουν τι έχουν να κάνουν.
Όσο άφορα τα παιδιά, αυτά πρέπει να εκπαιδεύονται με κάθε τρόπο από μικρά, για να αποτυπώνουν στην ψυχή τους την ιδέα περί παρουσίας του Θεού, ούτος ώστε σιγά-σιγά να ολοκληρωθούν στην γνώση της χριστιανικής διδασκαλίας.
9. Γιατί λέγεται ότι ο άνδρας είναι κεφαλή της γυναικός;
Και ή γυναίκα τι είναι αν ό άνδρας είναι ή κεφαλή της; Ό άνδρας είναι ή κεφαλή της γυναικός με την έννοια της αρμονίας που πρέπει να υπάρχει σεβόμενοι ό ένας τον προορισμό και την ενασχόληση του άλλου. "όταν λέγεται ότι ή γυναίκα έχει εξαιρετική προσφορά μέσα στην δημιουργία του Θεού, αυτό δεν σημαίνει ότι ό άνδρας δεν είναι τίποτε. Διότι αμοιβαία υποταγή σημαίνει σωτηρία και για τούς δύο.
Η γυναίκα δεν υποτάσσεται διότι είναι ζητιάνα, αλλά διότι ολοκληρώνει την αρμονία των προσώπων και των πραγμάτων. Αύτη είναι που κάνει την μεγαλύτερη προσπάθεια για να είναι ό άνδρας της κεφαλή της, από την στιγμή που τον αγαπά ειλικρινά.
Μεταξύ των δύο συζύγων δεν υπάρχει βαθμός συγγενείας. Εάν ό άνδρας είναι ή κεφαλή, και ή γυναίκα είναι επίσης κεφαλή. Πρέπει να υποτάσσεται ό ένας στον άλλον, επειδή είναι πολύ συχνές οι περιπτώσεις στις όποιες, ό άνδρας ερωτά και υπακούει, όταν χρειάζεται, την σύζυγο του.
Αυτοί πρέπει να αγαπιούνται. Εάν δεν αγαπιούνται, τότε οι σχέσεις μεταξύ τους θα καταλήγουν τις περισσότερες φορές στον τσακωμό και τις συγκρούσεις.
Εάν ό άνδρας είναι ή κεφαλή, ή γυναίκα είναι ή καρδιά! Και ή καρδιά είναι πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι το βαθύτερο βάθος της ανθρωπινής υπάρξεως, είναι ακόμη ό τόπος και ό θρόνος όπου κατοίκησε ό Θεός. Και εάν αυτή είναι ή καρδιά, τότε και αυτός (ό σύζυγος) είναι καρδιά, επειδή ή αγάπη εναρμονίζει και ισορροπεί τον έγγαμο βίο.
Ή αγάπη έχει να δώσει μια απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις. Ή αγάπη φέρει τα παιδιά στον κόσμο, τα όποια, μόνο με το χαμόγελο τους, δίνουν ανυπολόγιστη χαρά και αξία στο ανδρόγυνο και συμβάλλουν στην αδιάρρηκτη ενότητα των γονέων τους.
'Αλλά, σας επαναλαμβάνω, ή γέννησης τέκνων δεν είναι ό πρώτιστος σκοπός του εγγάμου βίου. Πρώτος σκοπός των συζύγων είναι ή αμοιβαία προσπάθεια τους για την ψυχική τους σωτηρία.
10. Πολλές φορές ψυχραίνονται οι σχέσεις μεταξύ τους. Πως είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αύτη ή κρίσης;
Εάν θέσουμε σαν πρώτο το θέμα της κολάσεως, τότε δεν μιλάμε για παράδεισο!
Δεν τίθεται πρόβλημα. Αυτές είναι οι συνέπειες της ζωής. Ό Γολγοθάς των σφαλμάτων τους και οι αμαρτίες τους είναι εμπειρία γι` αυτούς της κολάσεως. Ή ψυχρότητα μεταξύ τους είναι συνέπεια των αμαρτιών τους.
Ό Θεός είναι δίκαιος και μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Μόνο ένα πράγμα δεν μπορεί να κάνη: Να καταπατήσει τον λόγο Του. Επειδή ή πρώτη εντολή που δόθηκε στον παράδεισο ήτο αυτή: «Από δέ του ξύλου τον γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε άπ` αυτού...» (Γεν. 2,17). Και έφαγε ό πρώτος άνθρωπος. Ή συνέπεια ακολούθησε αμέσως, επειδή υπάρχει και θεία δικαιοσύνη και όχι μόνο έλεος. Και κάνει ό,τιδήποτε για να μας σώσει απ' αυτές τις πτώσεις. Τις μετά από τον Αδάμ τις συνεχίζουμε εμείς. Αυτές λύονται μόνο με το μυστήριο της εξομολογήσεως.
Δεν μπορούμε να ομιλούμε για τον διάβολο, χωρίς να ομιλούμε πρώτα για τον Θεό. Μέσα στην δημιουργία υπάρχει ό διάβολος μόνο κατ' ανοχή.
Εμείς δεν μπορούμε να τους μάθουμε να αγαπούν. Στην αγάπη δεν υπάρχει τίποτε το διανοητικό. «Δεν ξέρω γιατί εκείνον τον αγαπώ». Ή αγάπη δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Υπάρχει από τότε που υπάρχει και ό Θεός, διότι ταυτίζεται με τον Θεό.
Συνεπώς, για να θεραπευθεί αυτή ή εμφανιζόμενη μεταξύ τους ψυχρότητα, θα πρέπει να διάγουν μια αληθινή Χριστιανική ζωή.
11. Είναι σωστό να έχουν οι παντρεμένοι μόνο ευδαιμονικές σχέσεις μεταξύ τους χωρίς να ενδιαφέρονται καθόλου για την τεκνογονία;
Ό σκοπός της παντρειάς δεν είναι μόνο ή σαρκική απόλαυση, αγαπητέ μου. Ή σαρκική απόλαυσης είναι ή αφορμή και σκοπός είναι ή γέννησης παιδιών. Αυτός είναι ό έγγαμος βίος. Σίγουρα θα υπάρχει ή απαραίτητη οικειότητα μεταξύ ανδρός και γυναικός, αλλά όχι με αποκλειστικό σκοπό την αμοιβαία σωματική απόλαυση.
Θα μπορούσα να ειπώ ότι, επειδή το θέμα αυτό αφορά όλο τον κόσμο, δεν υπάρχει έννοια του γάμου, όταν περιορίζεται μόνο στην σαρκική ευδαιμονία. Γάμος σημαίνει πορεία προς την αιωνιότητα και εάν αυτός ό σκοπός παραθεωρήται και υπερτονίζεται μόνο ή απόλαυσης, τότε ό έγγαμος βίος δεν εκπληρώνει τον σκοπό του.
Εάν αποφασίσουν αμοιβαίως να ζήσουν ειλικρινά με ηθική καθαρότητα, τότε δεν θα πρέπει κατά διαστήματα να μουντζουρώνουν αυτή την απόφαση τους με κάθε είδους κρυφά παραπτώματα. Η να κοιτάξουν να εφαρμόσουν τις επιταγές του εγγάμου βίου και την τεκνοποιία ή να ζουν αγναντεύουν και να μη συνέρχονται διόλου με κοινή συμφωνία.
12. Τι γνώμη έχετε για τις σχέσεις αγοριών και κοριτσιών, που είναι της μόδας στην σημερινή εποχή;
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ταυτόχρονα με την ηλικία συναυξάνονται και τα αισθήματα. Υπάρχει μια συνήθεια ή οποία σήμερα κατάντησε παράδοση, να έχει ένας τον αγαπημένο του. Τώρα δεν τον λένε αγαπημένο αλλά φίλο. Είναι ένα παραπέτασμα, διότι δεν υπάρχει σχεδόν αληθινή φιλία μεταξύ ενός αγοριού και ενός κοριτσιού, παρά αγάπη μεταξύ τους. Οι σχέσεις τους οδηγούνται σε το βαθιά οικειότητα, που ή αγνή φιλία είναι πλέον κάτι ξένο.
Ή αγνή φιλία δεν έχει σκοπό την ερωτική αγάπη και πτώση σε σαρκικά αμαρτήματα, αλλά την γνωριμία με αντικειμενικό σκοπό τον γάμο. Αγάπη δεν σημαίνει κολακεία. Έτσι δικαιολογείται ή φιλία, εφ' όσον επιθυμεί κάποιος ειλικρινά την εύρεση μελλοντικού συζύγου. Είναι όμως πολύ πρόωρα να λέγεις ότι ή τάδε θα είναι μελλοντική σύζυγος σου, ενώ μόλις τότε άρχισες τίς σπουδές σου και είχες την πρώτη γεύση γνωριμίας με το έτερο φύλο.
Σήμερα ήλθε ένα αγόρι και μου είπε: «Πάτερ, αγαπώ ένα κορίτσι». «Και θα πεθάνεις γι' αυτήν; Ναι Πάτερ» μου απήντησε.
Τώρα σας ερωτώ. Διακόπτετε ακόμη και το νήμα της ζωής σας για το αίσθημα κάποιου προσώπου, το όποιον μόλις προ ημερών σας εγκατέλειψε; Τότε που είναι ή ανδρεία; Που είναι το θάρρος; Που είναι ή δύναμις της αντιστάσεως;
Το κορίτσι, όταν διαπίστωση ότι δεν μπορείς να κυριάρχησης επάνω στον εαυτό σου, έρχεται κοντά σου ζητώντας προστασία. Αυτή έχει μερικές πιο ισχυρές ψυχικές δυνάμεις. Έχει το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως πιο ανεπτυγμένο και μια πρόωρη ανάπτυξη των διανοητικών της δυνάμεων από ότι έχει το αγόρι. Αυτή μπορεί να γίνει μητέρα ακόμη και από τα 13 της χρόνια. Διάβασα τώρα σε μια εφημερίδα πώς ένα κορίτσι ηλικίας 11 ετών έγινε μητέρα. Ενώ ένα αγόρι δεν ημπορεί να γίνει πατέρας στην ηλικία αυτή. Άλλα και οι διανοητικές της δυνάμεις ελαττώνονται μετά τα 20-21 χρόνια της, ενώ του αγοριού προχωρούν αμείωτες μέχρι τα τριάντα χρόνια του. Στο κορίτσι από την ηλικία των 20 ετών αρχίζουν τα ενδιαφέρονται για το μέλλον και την αποκατάσταση του. Έχοντας σε μεγάλο βαθμό το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως και της ανευρέσεως ιδανικού συζύγου, έχει την εντύπωση ότι θα βρει κάποιο μεγάλο ήρωα, σαν τον Μέγα Αλέξανδρο Και εάν πράγματι είσαι ήρωας παραδίδεται άνευ όρων χωρίς να εξετάζει χαρακτήρα, φρονήματα, ήθος και αλλά χαρίσματα.
Γνωρίζω ένα πολύ έξυπνο αγόρι. Είναι φοιτητής. Είναι σοβαρός και δεν χάνει τον καιρό του. Μου έλεγε συχνά; «Όλα στον καιρό τους». Και μια κοπέλα μέτρια διανοητικά, δεν τον άφηνε σε ησυχία. Του έγραφε γράμματα, στεκόταν στον δρόμο άπ' οπου θα περνούσε...Μία συμμαθήτρια της την ρώτησε: «Καλά, δεν ντρέπεσαι»; Εκείνη της απάντησε: «Θέλω να δω πώς αντιδρά ένας έξυπνος άνθρωπος σε τέτοιου είδους προτάσεις. Εάν είναι πράγματι έξυπνος, θα κυριάρχηση στον εαυτό του, αλλιώς θα κυριαρχήσω εγώ επάνω του».
Το λουλούδι είναι μέσα στην γλάστρα. Το αγόρι πρέπει να πάει να το κόψη. Το κορίτσι δεν πρέπει να βαδίζει στα μονοπάτια του αγοριού, αλλά το αγόρι να την αναζητεί. Και ακόμη πρέπει εσείς να εκτιμάτε πιο πολύ την γυναίκα. Αυτή είναι ένα εξαιρετικό δημιούργημα του Θεού. Αντιλαμβάνεσαι τι δυνάμεις έχει μια γυναίκα, ώστε να σε βγάζει από μια θλιβερή κατάσταση; Το γεγονός ότι ένας άνδρας ξέρει ότι στο σπίτι έχει μια ψυχή που τον αγαπά με μια τέλεια αγάπη, αυτό του δίνει δύναμη να εργασθεί, να κερδίζει τις μάχες, να λύνει τα προβλήματα του. Να ξέρετε ότι ή γυναίκα δεν σκέπτεται επιπόλαια. Εάν δεν έχει μια ειδική μόρφωση, έχει όμως μια εξαιρετική δύναμη μέσα της και επιτελεί ενίοτε περισσότερα από τον άνδρα με μια ρεαλιστικότητα και λεβεντιά. Από σήμερα κιόλας έχει αύτη ένα αίσθημα για την αυριανή ήμερα. Όμως εμείς συζητάμε πραγματοποιούμε μερικά έργα, αλλά μέσα στην αγάπη δεν υπάρχει τίποτε το διανοητικό.
Να σας ειπώ μια περίπτωση. Έχετε ακούσει για τον γάλλο επιστήμονα Κλεμανσό, ό οποίος ήτο άθεος, αλλά άφησε εποχή με τα συγγράμματα του. Κάποτε τον κτύπησε ένα αυτοκίνητο και τον επήγαν σε κάποιο νοσοκομείο. Έγραφαν οί εφημερίδες: «Χτυπήθηκε σε τροχαίο ό μεγάλος Κλεμανσό. Τον φροντίζει ό τάδε γιατρός, στο τάδε νοσοκομείο». Ό ασθενής βγήκε σώος μετά την θεραπεία του. Ό ίδιος να τι είπε στους δημοσιογράφους: «Κύριοι, δεν με ιάτρευσαν οί γιατροί, αλλά μια νοσοκόμα για την οποία καμία εφημερίδα δεν έγραψε τίποτε». Σ' αυτό το διάστημα ένας άλλος μεγάλος άνδρας έπαθε κι αυτός ατύχημα. Ήθελε να τον πάνε στο νοσοκομείο που εργάζονταν μοναχές νοσοκόμες. Του έλεγαν διάφοροι: «μα εσείς που είσθε...». Τους απαντούσε: «Δουλειά σας... Εγώ θέλω να γίνω υγιής...». Βλέπετε λοιπόν, πόσο σπουδαία είναι ή αποστολή της γυναίκας μέσα στην δημιουργία του Θεού;
Εφιστώ την προσοχή στις κοπέλες να μη βιάζονται στην δημιουργία γνωριμίας και φιλίας με ένα αγόρι, εάν δεν είναι πιστός ορθόδοξος χριστιανός. Εγώ τις ερωτώ: «Είναι πιστός»; «Όχι, αλλά θέλει να γίνει τώρα». Καλά πώς το πιστεύεις αυτό εσύ που μεγάλωσες στην εκκλησία; Και εσύ θα τον διδάξεις τώρα να προσκύνηση τον Χριστό; Αύριο, μεθαύριο θα κτυπήσεις το κεφάλι σου. Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος. Αληθινή φιλία στέκεται όταν είναι κοινές οι ιδέες. Να τον αναζητήσετε στην εκκλησία και όχι στην δισκοθήκη και στο πεζοδρόμιο! Το καλλίτερο είναι από την αρχή κιόλας της υποθέσεως να μη βιάζεστε.
Εάν μια συνάντησης μεταξύ ενός αγοριού και ενός κοριτσιού είναι αναπόφευκτη,
τότε πρέπει να καλλιεργηθεί για να αποκαλυφθούν και τα ψυχικά χαρίσματα τους, διότι ή σωματική ομορφιά, όπως είπαμε δεν είναι το μέγα πρόβλημα. Είδες ότι έχει κάποιο ελάττωμα, βοήθησε την (τον) να το ξεπεράσει με την συμβουλή και την συμπεριφορά σου Πρέπει να είναι έτοιμη να σήκωση όλα αυτά τα πράγματα, ενώ εσύ πρέπει να την στήριξης με κάθε τρόπο στα προβλήματα της και να την προτρέπεις συνεχώς. Αυτή δεν αναμιγνύεται στα προβλήματα σου και αν είσαι και μια φημισμένη προσωπικότητα, εάν προσπαθήσει, ίσως σε δυσαρέστηση.
Ένα βαθύτερο πρόβλημα που θα πρέπει να εξετάσουμε εδώ είναι ότι οί περισσότεροι νέοι σήμερα βλέπουν τον γάμο σαν σωματική απόλαυση, πράγμα το όποιον είναι μεγάλο λάθος τους. Αυτό το δώρο του σεξουαλικού ενστίκτου το έδωσε ό Θεός δωρεάν και δεν θα πρέπει να απασχολεί τους νέους. Το πρόβλημα που θα πρέπει να τους απασχολεί είναι ή τεκνοποιία και ό υπέρτερος σκοπός ή σωτηρία των ψυχών τους. Συνεπώς είναι λάθος να δημιουργείς μία σχέση επάνω σε σαθρά θεμέλια και να ζεις ένα μήνα μέλιτος και μια ζωή πικρίας! Πρέπει να σκεφθεί κανείς εάν αντέχει σε όλες τις ευλογημένες δυσκολίες του γάμου. Επομένως εξ αρχής πρέπει να βλέπεις σε μια αγάπη, όσο ημπορείς να κρίνεις, ή οποία θα αντέξει στο μέλλον και μέχρι το τέλος της ζωής σου. Όποτε, είναι μειονέκτημα όταν κάποιος ερωτεύεται πρόχειρα και μετά βλέπει μετά λύπης του σωρεία από ιδιοτροπίες και αδυναμίες του ετέρου προσώπου. Έτσι φεύγει σταδιακά ή πρώτη ομορφιά της αγάπης και ή ειρήνη, ή οποία είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την δικαιοσύνη. Μερικές φορές έχει κι αυτή τόλμη και την δική της άποψη. Μη την παραθεωρής (την δικαιοσύνη του άλλου). Πες στην σύζυγο σου κάποια στιγμή: «Δεν βλέπω να έχεις απόλυτα δίκαιο, αλλά, επειδή πολύ σε αγαπώ, δεν συγκρούομαι μαζί σου». Βλέπετε ότι ή αγάπη όλα τα καλύπτει και τα ενώνει. Αυτό συμβολίζει και ή βέρα. Είσαι υποχρεωμένος να την αγαπάς με όλη την δύναμη σου, όχι βεβαίως περισσότερο από τον Θεό, κι αυτή είναι υποχρεωμένη να υποτάσσεται χάριν της αγάπης και της αμοιβαίας ειρήνης. Δεν είναι δουλεία και εξουθενώσεις, όπως λέγουν σήμερα μερικοί ή υποταγή της γυναικός στον άνδρα της. Αντιθέτως υποτάσσεται σαν μία δέσποινα και όχι σαν δούλη. Αυτή ή πράξεις της υποταγής και ταπεινώσεώς της την γεμίζει με θεία Χάρι. Ό άνδρας ν' αγαπά την γυναίκα του όπως είναι κι αυτή να μη φοβάται να τον υπάκουη, μήπως της πάρει τον αέρα εκείνος. Μόνο έτσι ό γάμος τους θα μείνει αδιάλυτος μέχρι τον θάνατον τους.
Τέλεσα κάποτε ένα γάμο και όταν είπα την ευχή που αναφέρεται ή φράσης: «Ή δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα», όλος ό κόσμος κοίταξε την νύμφη, ή οποία έκλινε το κεφάλι της κάτω. Δεν μου άρεσε αυτή ή σκηνή. Σιώπησα μέχρις ότου ήλθε ή ώρα του κηρύγματος και τους είπα: «Διαπίστωσα ότι δεν προσέξατε τα λόγια που λέγει πιο πάνω ό Απόστολος Παύλος, ότι ό άνδρας πρέπει να αγαπά την γυναίκα του. Κατόπιν λέγει ότι και ή γυναίκα να φοβάται τον άνδρα, δηλαδή να τον σέβεται». Λοιπόν αγαπητό μου παιδί νύμφη, εάν δεν σε αγαπά ό άνδρας σου, εσύ κάνε υπομονή. Ζήτησε την θεία βοήθεια και αγάπησε τον περισσότερο. Να τρέχεις στον Πνευματικό και εκείνος θα σε καθοδηγεί και θα σε διδάσκει πώς να αντιμετώπισης το πρόβλημα αυτό και όλα τα οικογενειακά σου προβλήματα. Και συ νυμφίε μου, εάν ή σύζυγος σου δεν σε ακούει την μαλώνεις. Αγάπησε την περισσότερο και υπόδειξε της τα λάθη στα λόγια και στην συμπεριφορά της. Είναι έτοιμη να σε ακούσει. Μη την προσβολής μπροστά σε γνωστούς ή ξένους ανθρώπους, διότι θα σου το άνταποδώΟΤ1 αυτό κάποια ήμερα. Έτσι όμως ραγίζει το βάζο της αγάπης σας και σιγά-σιγά καταρρέει το οικοδόμημα της συζυγικής σας πίστεως και ομοφροσύνης».
Σάς λέγω ακόμη και κάτι άλλο. Ή μητέρα γεννά, ή μητέρα αναγεννά και ανατρέφει τα παιδιά. Και σίγουρα χρησιμοποιεί την ωραιότερη μέθοδο που προέρχεται από το ένστικτο της αγάπης της γι' αυτά. Ανέχεται το παιδί της ό,τιδήποτε και να της κάνη. Έτσι ή μητέρα του δεν απελπίζει το παιδί της. Άλλα του ενισχύει τον πόθο του ηρωισμού. Και το κάνει αυτό όχι διότι το έμαθε από κάπου ή το διάβασε, αλλά διότι δεν θέλει να βλέπει το παιδί της σαν ένα βλάκα και ηττημένο από την πρώτη στιγμή στις συναντήσεις με τ' άλλα παιδιά της ηλικίας του.
Δεν ξέρω αν διαβάσατε ένα ποίημα γραμμένο από την βασίλισσα Ελισάβετ, σύζυγο του βασιλέως της Ρουμανίας Καρόλου του Α': «Αν ακούσατε για κάποιον ήρωα, ό οποίος νίκησε σε μάχες και πίσω του απέδιδε δικαιοσύνη στον λαό, να ξέρετε ότι είχε μια καλή μητέρα. Εάν θ' ακούσετε για κάποιον ήρωα, ό οποίος έγραψε και τραγούδησε ποιήματα του και ό στίχος του άλλαξε τα φρονήματα της ζωής, τις ομορφιές και τις επιδιώξεις των καρδιών των ανθρώπων, να ξέρετε πώς είχε μία καλή μητέρα!..». Έε, αυτός ό λόγος μου άρεσε πάρα πολύ. Αυτή είναι ή κοπέλα την οποία πρέπει να την προσέχουμε, να την προετοιμάζουμε ιδιαίτερα εάν είναι πρεσβυτέρα, διότι πολλές κοπέλες ρωτούν την πρεσβυτέρα για ορισμένες υποθέσεις, παρά τον ιερέα-εξομολόγο τους.
13. Πώς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας;
Να τα μεγαλώσετε όπως θέλει ό Θεός για να πάνε στον παράδεισο. Σαν καλλίτερη μέθοδος είναι ή πραότης, διότι η σκληρότητα αναγκάζει το παιδί να υπάκουη από φόβο και ή διδασκαλία σου δεν περνάει πιο μέσα από το δέρμα του Ενώ, εάν το συμβουλεύεις με πραότητα: «παιδάκι μου κοίταξε, έτσι αυτό, έτσι εκείνο...», αυτό υπακούει και καταγράφει σαν κασέτα τα λόγια σας. Ίσως να κάνη και τρέλες, όμως τα γεμάτα πραότητα λόγια σας έμειναν για πάντα στην καρδιά του. Ιδού τι έλεγε ό πατέρας και ή μητέρα: «Τα παιδιά μας επιθυμούμε να μας ακούνε και μετά τον θάνατο μας, διότι τα λόγια μας, πιστεύουμε, ότι έχουν μπει βαθιά μέσα στην καρδιά τους». "Αν συμπεριφερθείτε σκληρά απέναντι τους αυτά θα στενοχωρηθούν, θα κλάψουν, θα πονέσουν ψυχικά και δεν θα σας υπολογίζουν ούτε θα σας υπακούουν πλέον. Επομένως, όλοι οι γονείς χρησιμοποιείτε σαν μέθοδο ποιμαντικής στα παιδιά σας την πραότητα. Μη δείχνετε μπροστά τους ότι είσθε στενοχωρημένοι εξ αιτίας τους. Τις δικές τους ατέλειες να τις διορθώνετε εσείς περισσότερο με τα έργα σας και τους καταλλήλους τρόπους συμπεριφοράς σας και λιγότερο με τα λόγια σας. Όποτε το μεγαλύτερο έργο των γονέων μέσα στο σπίτι είναι να ζουν μια αγία ζωή. Ενώ για τα παιδιά που πηγαίνουν στα σχολεία, φροντίδα των γονέων θα είναι να διδάσκονται εκεί το μάθημα των θρησκευτικών και να παρακολουθούν τα κατηχητικά μαθήματα της ενορίας.
14. Τα παιδιά μας πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό, σχολείο, στα παιγνίδια και δέχονται τόσες άσχημες επιδράσεις. Τι θα κάνουμε για να τα διαφυλάξουμε;
Αγαπητοί μου, ή φροντίδα πέφτει εξ ολοκλήρου στην οικογένεια, ή οποία οφείλει να τα καθοδηγεί συνεχώς και να διορθώνει τα τυχόν λάθη τους. Ό καλλίτερος παιδαγωγός σήμερα είναι ή χριστιανική οικογένεια. Και στο σχολείο συνηθίζουν να ζουν σε μια κοινωνία προσώπων. Υπάρχει κι εκεί κάποια τάξις. Δεν είναι κακή, αλλά μπορεί να μην είναι και καθαρώς χριστιανική. Το παιδί πρέπει να διδαχθεί από τους γονείς του να λέγει τι του συνέβη στο σχολείο και οι γονείς του να του διορθώνουν με κάθε τρόπο τα λάθη του ή τα λάθη και τα λόγια του παιδαγωγού. Είναι πολύ λίγα τα παιδιά που μου λέγουν ότι «έτσι μ' έμαθαν ό πατέρας μου , ή, ή μητέρα μου». Διότι μέσα στο σπίτι βασιλεύει ή αγάπη, προσφέρεται από όλους και ξεχύνεται προς όλους.
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ