Προσευχήθηκα και ό αγαθός Θεός και Σωτήρας μου άκουσε την προσευχή μου και μεγάλη χαρά αισθάνθηκα μέσα στην ψυχή μου, όταν έμαθα πώς πρέπει να προσεύχομαι και να αγωνίζομαι για την σωτηρία μου.
Γνώρισα, ότι το πάν έρχεται από Σένα, Κύριε Ιησού, όταν ό π. Β. με επισκέφτηκε σε δύσκολες στιγμές, όταν ή ψυχή μου ποθούσε περισσότερο να γνωρίσει πώς να προσεύχεται.
Για να μπορώ να ελέγχω καθημερινά την ψυχική μου κατάσταση και να αντιλαμβάνομαι αν αγωνίζομαι ή όχι όπως πρέπει, να αρχίσω να γράφω αυτό το ημερολόγιο καθημερινά. Θα μπορώ να βλέπω έτσι πόσο και πώς αγωνίστηκα.
Κύριε Ιησού, άφ' ότου άκουσα τον λόγο Σου, δια της φωνής του π. Β., ήξερα πια ότι ό μόνος δρόμος πού θα ακολουθώ από δω και πέρα θα 'ναι ό δρόμος της προσευχής.
Χρόνια ολόκληρα τρέχω και σε ψάχνω, Κύριε Ιησού, αλλά τώρα σε αισθάνομαι στην ψυχή μου, στο σώμα μου ενίοτε παρών. Κύριε τώρα ξέρω ότι όταν θα Σε καλώ, θα γίνεσαι καταφυγή μου, και με την αγία προσευχή Σου θα νικώ κάθε κακό και τίποτε• δεν θα μπορεί πια να με αγγίξει.
Δεν γνώριζα πώς να Σε αγαπώ Κύριε. Τώρα έχω ειρήνη στην ψυχή μου και χαίρομαι από καρδιάς και δεν ξέρω πώς να Σε ευχαριστήσω για την μεγάλη Σου αγαθότητα και για όλα όσα έκανες για μένα και για όσα μου αποκάλυψες.
Μια μόνον επίκληση και Σε νιώθω στην καρδιά μου και σ' όλο μου το σώμα! Κύριε Ιησού, αγαθέ μου Ιησού, Θεέ και Σωτήρα της ψυχής μου, δέομαι Σου όπως μου δώσεις πνεύμα δυνάμεως και ελπίδος για να μην πέφτω σε απόγνωση εξαιτίας κακόβουλων ανθρώπων. Μην αφήσεις τον πονηρό και κάνει κακό σε μένα ή σε αγαπημένα μου πρόσωπα, και να γελάει μαζί μας για τη νίκη του, έτσι ώστε να είμαστε ελεύθεροι και να αγαλλώμεθα, και μαζί με όλα τα παιδιά Σου να Σου προσφέρουμε ύμνους δοξολογίας και αίνους.
Παρατηρήσεις πνευματικού οδηγού.
1: Ή δωρεά της προσευχής μας απαλλάσσει από κάθε κακό. Αυτός ό οποίος δεν προσεύχεται μένει στην κόλαση.
2: Το ημερολόγιο να γίνει ό πνευματικός σου. Να καταγράφεις με ειλικρίνεια κάθε καλό και κάθε πτώση προς την αμαρτία. Να το ξαναδιαβάζεις, να κλαις για κάθε αμαρτία και να δοξολογείς το Θεό για κάθε Τι καλό.
«Στην εκκλησία νοιώθω, ότι βρίσκομαι στον ουρανό»
Ξύπνησα με χαρά στην ψυχή μου. Προσευχήθηκα με δάκρυα μετανοίας και ταυτόχρονα με ευγνωμοσύνη για την αγαθότητα του Κυρίου, πού από την μεγάλη Του αγάπη, επιτρέπει σε μένα την ανάξια να Τον πλησιάζω και αποθέτω στα πόδια Του τα δάκρυα μου. Ευχαριστώ για τίς χαρές τίς όποιες μου προσέφερες και για την συναίσθηση των πραγμάτων πού μου δώρισες, Κύριε!
Το αισθάνομαι πώς αόρατα με περιβάλλεις από παντού. Προσεύχομαι με προσοχή και νοιώθω προστατευμένη και ευτυχισμένη. Θα μπορούσα να κλαίω ακατάπαυστα με δάκρυα χαράς γι' αυτό το συναίσθημα. Θα μπορούσα να ψάλλω αιώνια και να προσεύχομαι αιώνια γιατί αισθάνομαι την ψυχή μου πλήρη από τη θεϊκή παρουσία Του και ξεχνώ όλα όσα βρίσκονται γύρω μου.
Στην εκκλησία νοιώθω ότι βρίσκομαι στον ουρανό. Ή εκκλησία με ένωσε με το Θεό. Εκεί παιδάκι ακόμα σε συνάντησα Ιησού μου, εσταυρωμένο και από τότε όλη μου τη ζωή τρέχω γύρω από τα πόδια Σου και γονατιστή δακρύζω, με μετάνοια και αγάπη. Κανείς σ' αυτή την γη δεν υπέφερε σαν Εσένα, για την αγάπη των ανθρώπων. Υποφέρουμε και εμείς για τίς αμαρτίες μας, Εσύ όμως ό Κάλλιστος, ό πραότατος, ό πιο αθώος υπέφερες αγόγγυστα για τίς δικές μας αμαρτίες. Εμείς δεν κάνουμε παρά ελάχιστα. Ό χρόνος μας δαπανάται ασυναίσθητα για τίς ανάγκες του σώματος, ενώ για την ψυχή δεν μένουν παρά λίγα ψίχουλα. Βοήθησε μας Ίησοΰ μου, ώθησε την ψυχή μας να αναλάβει να οδηγήσει αυτό το αδύναμο σώμα και να το σηκώσει από την λάσπη των αμαρτιών και δια Σου να πετύχουμε την ένωση με τον Ουράνιο Πατέρα.
Στο δρόμο είδα έναν τυφλό, με ένα μπαστουνάκι έλεγχε
τον δρόμο του, και συλλογίστηκα: Ευτυχισμένος είσαι εσύ ω τυφλέ, ή ζωή σου είναι εξασφαλισμένη στα χέρια του Θεού και συ βαδίζεις ασφαλής πλάι στο Χριστό.
Συγχώρεσέ με Ιησού μου για την αγνοία μου. Δίδαξε με Εσύ τον τρόπο να αναγνωρίζω την αλήθεια οπού αυτή βρίσκεται. Ξέρω ότι ή ζωή κοντά Σου είναι ευτυχισμένη και δω στην γη ακόμη. Δοκίμασα και γώ μια σταγόνα της, αισθάνθηκα την γλυκύτητα της, Κύριε, και ή λαχτάρα μου να βρίσκομαι κοντά Σου τρανώθηκε.
«Ή παρουσία ΣΟΥ, Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν»
Ή μέρα μου ξεκίνησε με προσευχή. Ακούω τους χτύπους της καρδίας και συνεχίζω να προσεύχομαι στο ρυθμό της. Ή ψυχή μου αναγνωρίζει τον Κύριο της πλάσης σε κάθε Τι πού βρίσκεται στον ουρανό ή στην γη. Σε οποίο αντικείμενο και αν αφήσω την ματιά μου να πέσει, εκεί βλέπω το χέρι και την παρουσία Εκείνου πού το φιλοτέχνησε, μέσω του άνθρωπου, για να κάνει την ζωή πιο εύκολη, δίνοντας του την επιθυμία να δημιουργεί κάτι καλύτερο, κάτι ωραιότερο προς βοήθεια του.
Εσύ Κύριε και Πατέρα Ουράνιε γνώστη των πάντων φωτίζεις τον νου των ανθρώπων του πνεύματος και των γραμμάτων, όλων αυτών πού δημιουργούν για το καλό του κόσμου και έτσι μας έρχεσαι αρωγός στην ζωή μας εδώ στην γη. Ή παρουσία Σου, Κύριε, σκεπάζει ολόκληρο το σύμπαν...
Έξω βρέχει. Περπατώ στην βροχή με χαρά, κάνοντας προσευχή και αναπνέοντας καθαρό αέρα. Πού είναι εκείνα τα χρόνια, πού δεν άντεχα την βροχή; Αυτήν την ευεργετική βροχή εγώ δεν μπορούσα να την αποδεχτώ, γιατί έπνιγε την ψυχή μου με την γενική ατμόσφαιρα πού δημιουργούσε. Τώρα παρατηρώ με ευχαρίστηση τίς σταγόνες, πού πέφτουν στην γη με θόρυβο.
Εσύ Κύριε μας χαρίζεις τόσα αγαθά και μείς είμαστε δυσαρεστημένοι αντί να χαιρόμαστε: αέρας, νερό, ήλιος και πόσα ακόμη αγγίζει το βλέμμα μας, όλα για να ζούμε σ' αυτήν την ζωή και να την φέρουμε σε πέρας εκτελώντας το άγιο θέλημα Σου. Εμείς ούτε πού αντιλαμβανόμαστε ότι δίχως αυτά δεν θα μπορούσαμε να υπάρχουμε. Τα θαύματα Σου, Κύριε, βρίσκονται παντού, περιβάλλουν το στερέωμα και Σε θωρούμε μέσα από όλα όσα έπλασες. Θαυμάζουμε την μεγαλοσύνη, την δύναμη, το φως, την αγαθότητα Σου, Κύριε.
Διαβάζω ένα βιβλίο του Paul Claudel-βαπτίστηκε το 1886- ό οποίος δια της ελλάμψεως και του φωτισμού ολόκληρης της ύπαρξης του μπόρεσε και αισθάνθηκε το θεϊκό φως στο άγιο Βήμα. Για μια στιγμή ένοιωσε σαν να πετάχτηκε στο μέσο ενός αγνώστου κόσμου. «Ό Θεός είναι εδώ, παρών, διηγείται, είναι προσωπική ύπαρξη σαν και μένα και με καλεί με αγάπη. Δάκρυα ευτυχίας τον έπνιξαν, μια γλυκιά συγκίνηση δυνατή και ταυτόχρονα γεμάτη φόβο τον κατέκλυσε.
Ακριβώς ότι μέχρι τότε του προκαλούσε αποστροφή και περιφρόνηση ήταν αληθινό. Μελετάει την Αγία Γραφή και γυρίζει τον κόσμο. Γράφει στο έργο του: «Ό Θεός απευθύνεται στους ανθρώπους έμμεσα, δια του συνόλου των ορατών πραγμάτων, τα όποια μας μιλούν για Κείνον, τον Κτίστη τους, αλλά από τα όποια πρέπει μόνον να περάσουμε για να Τον αγγίξουμε».
Ό Κύριος μας γνωρίζει ότι αυτός ό επιφανειακός κόσμος κρύβει έναν άλλον κόσμο, τον αληθινό, τον πραγματικό, τον αιώνιο κόσμο, τον όποιο μόνο μέσω της προσευχής μπορούμε να τον νοιώσουμε και να τον βιώσουμε...