Είναι γνωστό και το θεωρώ δεδομένο ότι η ομιλία, η συζήτηση, η επικοινωνία, η αργολογία, το να μιλάμε για να μιλούμε, είναι ένα άδειασμα της εσωτερικής ηρεμίας, συνήθως μία αγχώδης διαταραχή, ίσως ανασφάλειας ή και φόβου για την μοναξιά. Υπάρχουν άνθρωποι περικυκλωμένοι από πλήθος κόσμου και εν τούτοις είναι τόσο μόνοι για πολλούς και διαφόρους λόγους, πχ έλλειψη επικοινωνίας, συνεννόησης, διαφορετικά ενδιαφέροντα, ασυναρτησίες και φλυαρίες χωρίς καμία ουσία. Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μας αδειάζει εσωτερικά και να χάνουμε την επαφή με τον εαυτό μας. Υπάρχουν δε και άνθρωποι που ζουν τόσο μόνοι (συνήθως από επιλογή) και ούτε στιγμή δεν νοιώθουν μοναξιά, ο λόγος είναι ότι τα έχουν τόσο καλά με τον εαυτό τους, ώστε αυτό να τους αποζημιώνει πλήρως.
Θεωρώ λοιπόν την "σιωπή" αρετή καθότι είναι η μόνη τεχνική να έρχεσαι σε επαφή με τον αληθινό σου εαυτό.
(Ασκήσου επ' αυτού: Φρόντισε και προσπάθησε να απαντάς-μιλάς μόνο όταν ερωτάσαι, και να το κάνεις συντόμως, περιεκτικά, με σαφήνεια και κυρίως χωρίς ερωτήσεις, οι οποίες γεννούν διάλογο, ο οποίος με την σειρά του χάνει την ουσία και περιπλέκεται σε αργολογίες και χαχανίσματα ή και διαξιφισμούς.)
[2]Ησυχία:
Είναι μία κατάσταση, κυρίως εν ηρεμία (αν τρώγεσαι με τα ρούχα σου δεν λογίζεται ησυχία),
αποφεύγεις σκέψεις που απορρέουν από μέριμνες, φροντίδες, ειδήσεις από διάφορα μέσα όπως φίλοι, γνωστοί, τηλεόραση, πολιτική, κοινωνικά και συνήθως είναι τόσα πολλά αυτά που το μόνο που κάνουν είναι να μας αναστατώνουν, να μας δημιουργούν εξάρτηση και ως κέρδος αποκομίζουμε την σύγχυση, την ταραχή, τον εκνευρισμό, και γενικά την απώλεια της ησυχίας μας που είναι τόσο εποικοδομητική και ωφέλιμη.
(Ασκήσου επ' αυτού: Φρόντισε και προσπάθησε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να συλλαμβάνεις τον νου σου και τις σκέψεις σου, έτσι όποτε παρατηρείς ότι ασχολείται με τα κοινά, κύριο μέλημά σου κάνε να τον επαναφέρεις σε κατάσταση ηρεμίας και ησυχίας. Ως βοηθήματα θα σου προτείνω την ανάγνωση κάποιου αγιοπατερικού κειμένου ή και την προσευχή εφ' όσον βέβαια κατέχεις αυτό το χάρισμα, το λέω αυτό διότι συνήθως, στην κατάσταση της προσευχής είναι που φεύγει το μυαλό μας αντί να συγκεντρώνεται και να ηρεμεί. Αυτό συμβαίνει επειδή ο νους είναι αδάμαστος και απαίδευτος. Θα πρότεινα να εξασκηθείς και σε αυτό και το αποτέλεσμα σου εγγυώμαι ότι θα σε αποζημιώσει.
[3]Νηστεία:
Δες το αν μη τι άλλο σαν μία πολύ ευεργετική άσκηση η οποία εκτός από τα πλείστα οφέλη της, ενδυναμώνει τόσο τον χαρακτήρα σου στο θέμα της αυτοπειθαρχίας, συγχρόνως εξασθενεί τα πάθη και τις παρορμήσεις, επιπλέον βοηθά στην συγκέντρωση του νου, και εν τέλει είναι τόσο χρήσιμη και στον οργανισμό μας, αφού θα το δεις και μόνος, σου χαρίζει ευεξία, αυτοπεποίθηση, ευκινησία, αποτοξινώνει τον οργανισμό, καθαρίζει το πνεύμα (μην απορείς).
(Ασκήσου επ' αυτού: Δοκίμασέ το και κατάφερε να σου γίνει συνήθεια να "τρως για να ζεις και όχι να ζεις για να τρως." Φρόντισε να σηκώνεσαι από το τραπέζι πεινασμένος παρά χορτασμένος.
Καλό θα ήταν να τρως όταν πεινάς και σε τακτές ώρες και για να το πετύχεις αυτό αρκεί να μην τσιμπολογάς και να εγκρατεύεσαι ως την ώρα του φαγητού. Αν δεν πεινάς την ώρα του φαγητού, γνώριζε ή ότι έφαγες πέραν του δέοντος ή ότι η κοιλιά σου επαναπροσαρμόζεται σε λιτότερη τροφή.
[4]Ανάγνωση:
Γνώριζε ότι δεν είναι όλα τα αναγνώσματα ωφέλιμα. Προτίμα αυτά που ηρεμούν το πνεύμα σου. Υπάρχουν αναγνώσματα εμπαθή (εξάπτουν τα πάθη), ήδιστα (γλυκαίνουν την φαντασία), ανωφελή (χαμένος χρόνος), γνώσεως (φαύλος κύκλος), ψυχωφελή (ευεργετικά για την ψυχή), και τα πνευματικά (διεγείρουν το πνεύμα, ακονίζουν τον νου, ηρεμούν την ψυχή, προσφέρουν σοφία και γνώση και το σπουδαιότερο είναι δοκιμασμένες αλήθειες)
(Ασκήσου επ' αυτού: Οφείλω να ομολογήσω ότι τα πνευματικά είναι τα δυσκολότερα όλων, λόγω τους βάθους που εμπεριέχουν και σηκώνουν ανάλυση την οποία δεν στην σερβίρουν στο πιάτο, αλλά μόνος σου πρέπει να την ξετρυπώσεις. Σαν απλή ανάγνωση προσφέρουν ξεκούραση και ηρεμία. Εμβαθύνοντας όμως θα ανακαλύψεις αλληγορίες, προφητείες και μυστικές απαντήσεις που ούτε κατά διάνοια δεν φανταζόσουν ότι υπήρχαν. Ένα μυστικό που ανακάλυψα είναι ότι αυτά τα πνευματικά θέματα δεν τα διαβάζουμε νεράκι, μα παράγραφο- παράγραφο μέχρι να την κατανοήσουμε πλήρως, σε αυτό βοηθά η χρήση της σεβαστής γλώσσας. Δυστυχώς αναγνωρίζω ότι δεν είναι εφικτό για όλους κάτι τέτοιο και όχι επειδή η γνώση είναι κρυμμένη, μα διότι δεν υπάρχει η υπομονή που είναι το βασικότερο για την εμβάθυνση, την εξερεύνηση, την αποκάλυψη, και την κατανόηση τόσο υψηλών νοημάτων.
[5]Προσευχή:
Σειρά έχει η προσευχή, όχι όμως αυτή που γνωρίζουν οι πολλοί ή αυτή που γίνεται στην εκκλησία, ούτε αυτή που κάνουμε τροχάδην στο δρόμο, στα εικονίσματα πριν πάμε για δουλειά, ή λίγο πριν κοιμηθούμε. Είναι βέβαια είδος προσευχής και αυτή, μα είναι ότι και το γάλα για τα βρέφη που δεν μπορούν να φάνε στερεή τροφή. Ο ενήλικος, ο μεστωμένος άντρας, έχει ανάγκη από στερεά τροφή, τι να του κάνει το γαλατάκι; μάλλον επιζήμιο είναι παρά ωφέλιμο. Εξηγούμαι:
Η προσευχή είναι συνομιλία με τον Θεό. Ας είμαστε ειλικρινείς, άλλη προσοχή δίνουμε όταν βλέπουμε τηλεόραση και άλλη όταν μας μιλάει το αφεντικό μας. Στην πρώτη περίπτωση τα περισσότερα λόγια πέφτουν κάτω, ενώ στην δεύτερη κρεμόμαστε από τα χείλη του. Για να μας δεχτεί το αφεντικό, αν είναι σεβάσμιο και σοβαρό και όχι για καρπαζιές (υπάρχουν και τέτοια), χρειάζεται ολόκληρη ιεροτελεστία, προετοιμασία, αίτηση, ενημέρωση και κυρίως συγκέντρωση και μελέτη στο τι θα μας πει ή πως εμείς θα μιλήσουμε. Αδιανόητο να τον αφήσουμε να μιλά μόνος του χωρίς να προσέχουμε τα λεγόμενα. Έτσι και στην αντρική προσευχή, χρειάζεται προετοιμασία, καθαρισμός σωματικός, ψυχικός, πνευματικός, απόθεση όλων των μεριμνών στην άκρια, καθαρό μυαλό, αγνές σκέψεις και κυρίως αυτοσυγκέντρωση. Αν φεύγει το μυαλό μας, το επαναφέρουμε ξανά και ξανά και ας μην τελειώσουμε ποτέ την προσευχή, αρχίζουμε πάντα από την αρχή έως ότου βεβαιωθούμε ότι θα βρισκόμαστε 100% παρόντες, χωρίς φτερουγίσματα του μυαλού στα εγκόσμια μα μόνο στα ουράνια. Τότε και μόνο τότε είμαστε σίγουροι ότι προσευχηθήκαμε. Όταν λοιπόν με πειθαρχία και εκπαίδευση φτάσουμε σε αυτό το σημείο της προσευχής να είναι ο νους συγκεντρωμένος και να μην διασπάται στα εφήμερα, όταν λέω φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, τότε να γνωρίζεις ότι είναι προσευχή ακόμη και ένα ανάγνωσμα, ακόμη και μία συνομιλία, ακόμη και μία θεωρία, ακόμη ακόμη και τίποτα να μην λέμε, όταν ο νους είναι μόνο με τον Θεό λογίζεται και είναι κυριολεκτικά προσευχή.
(Ασκήσου επ' αυτού: Κλείσου σε ένα δωμάτιο, προσπάθησε να προσευχηθείς και δώσε βάση στο πόσο συχνά το μυαλό πετάει εδώ και εκεί. Το μέλημα και η φροντίδα σου να είναι να το επαναφέρεις στην προσευχή. Ίσως να μην το καταφέρεις ποτέ, όμως ποτέ να μην πάψεις να προσπαθείς, αν δεν τα καταφέρεις, μην σκεφτείς ποτέ ότι προσευχήθηκες, αφού ούτως η άλλως όταν το μυαλό φτερουγίζει δεν προσεύχεσαι αλλά μετεωρίζεσαι.
[6]Εγκράτεια:
Τα πάθη λέγονται και είναι αχαλίνωτα, ακριβώς επειδή δεν δαμάζονται. Θα έλεγα ότι είναι ανόητο και γελοίο να προσπαθούμε να δαμάσουμε και να κόψουμε τα πάθη μας, λόγω του ότι όσο ασχολούμαστε με αυτά αντί να τα πολεμάμε και να τα διώχνουμε το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τα τρέφουμε και να τα θεριεύουμε, ακόμη και όταν εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Τι κάνουμε λοιπόν;
Απάντηση: Ο σώφρων και έξυπνος άνθρωπος αντί να τα πολεμά, κόβει τις ρίζες των παθών, αποφεύγοντας οτιδήποτε τον φέρνει σε επαφή με τα πάθη. Θες παράδειγμα; Άκου: Θες να πολεμήσεις το πάθος της πορνείας και πηγαίνεις σε παραλία με ημίγυμνες κοπέλες και προσπαθείς να επιβληθείς και να μην κοιτάς αριστερά-δεξιά, όμως το έχασες διότι το μυαλό θα είναι συνεχώς απασχολημένο σε αυτή την σκέψη. Που είναι το όφελος; και που το καθαρό μυαλό; Δεν θα ήταν καλύτερα να μην έμπαινες σε τέτοιο πειρασμό; Άρα να έκοβες από την ρίζα το πάθος και να μην έμπλεκες σε δοκιμασίες; Τι πιο απλό από το να απέφευγες την παραλία;
(Ασκήσου επ' αυτού: Ορίστε μερικά πάθη που αξίζουν να εξασκήσεις την εγκράτειά σου.
1) Λαιμαργία, γαστριμαργία, κοιλιοδουλία
2) Φιλαργυρία, απληστία, πλεονεξία
3) Πορνεία, άσεμνα θεάματα, καταγώγια
4) Φθόνος, οργή, θυμός, ζήλεια
5) Ακηδία, οκνηρία, τεμπελιά
6) Λύπη, απόγνωση, απελπισία
7) Υπερηφάνεια, κενοδοξία, οίηση
8) Κατάκριση, καταλαλιά, αργολογία
[7]Άσκηση:
Ένα θέμα πολύ κοπιώδες, πολύ δύσκολο και καθόλου ευχάριστο. Αναφέρομαι στην άσκηση, όχι τόσο στην σωματική, που πολλά τα οφέλη της και οι ευεργετικές της επιδράσεις, τόσο σε υγιεινό επίπεδο, όσο και σε ψυχολογικό, αφού αποπνέει ευφορία παρά την κούραση που προηγείται. Προθυμία είναι το κλειδί και ποτέ μην το αναβάλεις διότι θα γίνει συνήθεια και η συνήθεια έξη και η έξη θα σου γίνει δεύτερη φύση.
Όμως εγώ θέλω να μιλήσω για την άλλη άσκηση. Όλα τα κακά τα προκαλεί η ηδονή και τι είναι ηδονή; Είναι οι επιθυμίες της καρδιάς και οι πονηριές της ψυχής. Όσο περισσότερο ασκούμαστε να ταΐζουμε λιγότερο την ηδονή, τόσο λιγότερα κακά θα αντιμετωπίζουμε. Εκ παραδρομής κυνηγάμε την ηδονή σαν άμεση ευχαρίστηση, όμως πόσοι στάθηκαν και ερεύνησαν ή και κατανόησαν ότι όλα τα άσκημα προέρχονται από την ηδονή;
Είναι ένα θέμα που καλώς ή κακώς θεωρώ ότι κανείς δεν θα το ψάξει σε βάθος, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, οι περισσότεροι επειδή αντιδρούν με αυτή την άποψη, ως εκ τούτου, αδιάφορο θα είναι όσα και να πω. Είμαι όμως καθησυχασμένος, γνωρίζοντας ότι αυτός που έχει νουν και σοφία θα βρει την άκρη και πολλά θα κατανοήσει και θα ωφεληθεί.
(Ασκήσου επ' αυτού: Δοκίμασε να ανακαλύψεις με πόση δίψα η καρδιά επιθυμεί να ικανοποιεί τις ορέξεις της και πόσο θλίβεται όταν αποτυγχάνει. Επίσης αναλογίσου βλέποντας την ψυχή σου, πόσα πονηρά γεννήματα πηγάζουν από αυτήν και πρόσεξε ότι όλα τους έχουν μία καλή δικαιολογία. Πως λοιπόν νομίζεις ότι θα ξεφύγεις τόσο εύκολα; Άστο θέλει πολλή δουλειά και σίγουρα δεν είσαι Εσύ ( με το "Εσύ" εννοώ ότι θα χρειαστείς βοήθεια ) που θα το δουλέψεις. Φάε πιές ευφραίνου και μην πολυσκοτίζεσαι.
[8]Εργόχειρο:
Είναι και το εργόχειρο μέσα στις προκλήσεις, διότι μερικά πράγματα πρέπει να τα δεχτούμε αφού τα κατανοήσουμε και όχι επειδή έτσι μας δίδαξαν. Ερωτώ λοιπόν, τι αν δεν έχει ένας υγιής άνθρωπος θα μπορούσε να τον οδηγήσει στον θάνατο;
Απαντώ: Τροφή νερό και ένδυση.
Ερωτώ: Ποιός τα στερείτε αυτά σήμερα;
Απαντώ: Κανείς
Ερωτώ: Προς τι τόσος αγώνας για επιβίωση;
Απαντώ: Η ματαιοδοξία
Συμπέρασμα: Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ούτε και το εργόχειρο χρειάζεται, όμως χάριν της αυτονομίας μας, ένα εργόχειρο για να αποφέρει τα αναγκαία είναι καλοδεχούμενο. Δυστυχώς με λύπη μου ατενίζω τον φαύλο κύκλο στον οποίον μας έχουν ως καταναλωτές εισαγάγει, και το αποτέλεσμα αυτού; Να χάνουμε και τα εφήμερα και τα ουσιώδη, να αγχωνόμαστε σε σημείο που να μην γνωρίζουμε πλέον τι σημαίνει ζωή χωρίς άγχος. Κατά τα άλλα κοιμηθείτε ήσυχοι, είσαστε σε πολύ καλύτερη μοίρα από μένα. Μόνο που εγώ δεν θα το έλεγα.
[9]Εγρήγορση:
Αγρυπνία, ετοιμότητα, εγρήγορση ως προς τί;
Εδώ σε θέλω!
Όχι προς Θεού ποτέ για το σήμερα, όλα για το αύριο, όλα για το μέλλον, όλα για τα παιδιά μας.
Ξυπνάτε επιτέλους!
Και στους γονείς μας για τα παιδιά τους έλεγαν, για ένα καλύτερο μέλλον και έφαγαν όλη την ανέχεια, και στους γονείς των γονιών μας για τα παιδιά τους, τους έλεγαν, και πάει λέγοντας.
Τελικά οι ζωντανοί δεν έχουν ζωή να ζήσουν, αφού όλα γίνονται για το μέλλον. Και όπως δείχνουν τα πράγματα έτσι θα εξακολουθήσει να γίνεται.
Γρηγορείτε! Ξυπνάτε από τον λήθαργο.
Πάρτε την ζωή στα χέρια σας ζήστε το σήμερα!
Αφήστε τα παιδιά σας να ζήσουν την ζωή τους, την δική τους ζωή και όχι την ζωή των παιδιών τους.
Συγχωρείστε με νομίζω ότι γίνομαι καυστικός και δεν βλέπω τον λόγο.
Είναι δική σας η ζωή, κάνετέ την ότι θέλετε, ζήστε όπως θέλετε.
Έχω όμως κάτι λίγο να προσθέσω. Αν αποφασίσετε να γρηγορήσετε και να αφυπνιστείτε, μην αφήσετε τους άλλους να κοιμούνται, βάλτε ένα λιθαράκι, και σας το εγγυώμαι, θα κτίσετε ολόκληρο οικοδόμημα. Το δικό σας οικοδόμημα, εκεί που θα μπαίνει μόνο όποιος εσείς θέλετε. Φτάνει πια να μπαίνετε μόνο εκεί που θέλουν οι άλλοι.
Το εύχομαι από ψυχής και ελπίζω να μην μοιάσετε στους προκατόχους, να μην είστε επιλεκτικοί στους διεφθαρμένους και ομοίους όπως οι προγενέστεροι.
Γρηγορείτε και κάντε την διαφορά. Ας βγει και κάτι καλό επιτέλους από τον άνθρωπο, δεν βαρεθήκατε ακόμα τόση σαπίλα;
[10]Βάδην:
Συνήθως το καλό το φυλάνε για το τέλος, εν αντιθέσει με εμένα που έβαλα στο τέλος αυτό που έπρεπε να μπει στην αρχή. Έχω τους λόγους μου, και σας τους εκμυστηρεύομαι. Λοιπόν αυτό που λέγεται στο τέλος είναι τελικά και αυτό που μένει στην ουσία, ως εκ τούτου, ξεκινήστε για μία βολτίτσα, βρεθείτε με τον ενδιάθετο λόγο σας και πείτε τα ένα χεράκι, τακτοποιείστε τις σκέψεις σας, ανασυγκροτηθείτε και να το έχετε πάντα υπ'όψιν σας, ένας μικρός περίπατος είναι ότι πιο ευεργετικό χρήσιμο και ωφέλιμο θα μπορούσατε να προσφέρετε σαν δώρο στον εαυτό σας.
Ξεκινάτε τώρα και τα υπόλοιπα θα τα συνεχίσουμε στην πορεία της βόλτας μας.
Εσείς εγώ και ο καθένας μας με την εσωτερική του φωνή, αυτό που ονομάζω ενδιάθετο λόγο.
Καλή μου/σου επιτυχία!