Η παρακάτω απάντηση, ας θεωρηθεί και ως ελάχιστος φόρος τιμής, ως ένδειξη αγάπης και σεβασμού προς το πρόσωπο των λειτουργών της εκκλησίας μας, μια φωνή υπεράσπισης, όχι του λειτουργήματος του κληρικού, γιατί το λειτούργημα δεν βάλλεται και δεν μπορεί να πειραχθεί, (με την έννοια της ευχαριστίας αφού η λογική λατρεία λαμβάνει χώρα στο «υπερουράνιο και νοερόν θυσιαστήριον») αλλά των ανθρώπων εκείνων που καθημερινά βάλλονται πανταχόθεν, που ξευτιλίζονται όσο καμία άλλη μερίδα συνανθρώπων μας, που στα εκατοντάδες ρεπορτάζ των ΜΜΕ δεν υπάρχει ούτε ένα που να πει :για στάσου, που φτάσαμε, που βαδίζουμε, γιατί τέτοιο μίσος και εναντίων ποιών;;; Των ανθρώπων εκείνων που καθημερινό τους μέλημα είναι οι ενορίτες τους; Των ανθρώπων εκείνων που στην διάρκεια της θητείας τους (της ζωής τους δηλαδή) προσεύχονται και μνημονεύουν για εκατομμύρια ψυχών ονομαστικά!;. Των ανθρώπων εκείνων που συμπάσχουν, αγωνιούν και συμπαραστέκονται έμπρακτα στον συνάνθρωπο τους;. Των ανθρώπων εκείνων που από την ίδρυση της εκκλησίας μέχρι σήμερα έχουν γίνει αιτία να σωθούν εκατομμύρια ψυχές;. Των ανθρώπων εκείνων που συνειδητά επιλέγουν να φορούν για όλη τους τη ζωή ένα και μόνο ρούχο, ένα μαύρο ράσο (και για αυτό ακόμα επικρίνονται!!!) κάθε μέρα, όλη μέρα, για πάντα; Των ανθρώπων εκείνων που στην διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας εκατοντάδες από αυτούς έδωσαν το αίμα τους, για τον Χριστό και την ορθοδοξία μας;
Σε καμία περίπτωση τα λόγια αυτά μη θεωρηθούν κολακευτικά ή ότι πηγάζουν από κάποιου είδους ιδιοτέλεια.
Σκάνδαλα πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν και “ουαί τω κόσµω από των σκανδάλων· ανάγκη γαρ ελθείν τα σκάνδαλα, πλην ουαί τω ανθρώπω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται…” (ματθ. ιη’ 7)
Αλλοίμονο, δηλαδή, στον άνθρωπο εξαιτίας του οποίου έγινε σκάνδαλο και σκάνδαλα είναι ανάγκη (στο σχέδιο του Θεού) να υπάρχουν. Αλλοίμονο στον άνθρωπο και στον κόσμο όχι σε όλους τους ανθρώπους και όλους τους κληρικούς.
Έχετε παρατηρήσει ότι κατηγορούνται “όλοι οι Ιερείς” και όχι μερικοί από αυτούς; Αυτός που κατηγορεί, πάντα ξεκινάει λέγοντας: ο τάδε έκανε αυτό, είπε εκείνο κλπ, για να καταλήξει γενικεύοντας την κατηγορία, συμπεριλαμβάνοντας όχι μόνο όλους τους Ιερείς αλλά και την ίδια την Εκκλησία και τα μέλη της.
Έχετε παρατηρήσει ότι αυτοί που κατηγορούν, δεν έχουν ιδία γνώση περί του σκανδάλου, δεν έχουν καμία απόδειξη, αλλά το μεταφέρουν επειδή κάπου το άκουσαν;
Έχετε παρατηρήσει ότι οι επικριτές σπάνια πατάνε το πόδι τους στην εκκλησία και αν το κάνουν το κάνουν με βαριά καρδιά, όπως λένε, εξαιτίας των σκανδάλων στους κόλπους της Εκκλησίας;
Έχετε αναλογιστεί και παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι εκείνοι που εκκλησιάζονται τακτικά, είναι συνειδητά μέλη της εκκλησίας και μετέχουν στα μυστήρια της, σπανίως και ελαχίστως παραπονιούνται; Γιατί, έχουν κανένα όφελος οικονομικό ή κοινωνικό από αυτήν τους την συμμετοχή;
Έχετε αναλογιστεί και παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι που διακονούν και βοηθούν την εκκλησία, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, καμία αμοιβή, διευκόλυνση ή ωφέλεια υλική αποκομίζουν;
Ξέρετε ότι ενώ υπάρχουν πάνω από 10.000 Ιερείς σε όλη την Ελλάδα, αυτοί τους οποίους αφορούν τα σκάνδαλα (εμπλέκεται δηλαδή το όνομα τους) είναι λιγότεροι από το 1-2% του συνόλου και συνήθως, οι κατηγορίες για αυτούς είναι γελοίες: “μίλησε άσχημα”, έκανε αυτό”, “θεάθηκε από κάποιον να κάνει εκείνο”, “πήρε τόσα χρήματα” κλπ. Λες και οι παπάδες δεν είναι κι αυτοί άνθρωποι, λες και είναι τέλειοι και αναμάρτητοι!
Επειδή δηλαδή, ένας απόστολος αποστάτησε, παρέκλινε και ξεκόπηκε από τους άλλους, σκανδάλισε με την συμπεριφορά του, πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να είναι το ίδιο και πρέπει όλοι εμείς να ακολουθήσουμε τον ένα γιατί μας βολεύει καλύτερα;. Είναι αυτό δικαιολογία να εγκαταλείψουμε την Εκκλησία του Χριστού; Είναι αυτό δικαιολογία; Είναι;
Ο γέροντας Παΐσιος για τα σκάνδαλα:
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν έχει καμία έλλειψη. Η μόνη έλλειψη που παρουσιάζεται, είναι από μας τους ίδιους, όταν δεν αντιπροσωπεύουμε σωστά την Εκκλησία, από τον πιο μεγάλο στην ιεραρχία μέχρι τον απλό πιστό. Μπορεί να είναι λίγοι οι εκλεκτοί, όμως αυτό δεν είναι ανησυχητικό. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει. Δεν είναι Ναός που κτίζεται με πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός· «και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται· εφ’ ον δ’ αν πέση, λικμήσει αυτόν».
Ο Χριστός ανέχεται σήμερα μια κατάσταση. Ανέχεται και ενεργεί η θεία Χάρις για χάρη του λαού. Μια μπόρα είναι· θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα· δεν θα σταθούν.
[...]
Αν όμως φταίει ένας δεσπότης, ένας παπάς, ένας καλόγερος, δεν φταίει ο Χριστός. Αλλά οι άνθρωποι δεν πάνε ως εκεί. «Αντιπρόσωπος του Χριστού δεν είναι;» λένε. Ναι, αλλά αναπαύεται ο Χριστός με αυτόν τον αντιπρόσωπο; Ή δεν σκέφτονται τι τον περιμένει αυτόν τον αντιπρόσωπο στην άλλη ζωή.
Γι’ αυτό μερικοί που σκανδαλίζονται από μερικά γεγονότα καταλήγουν να μην πιστεύουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν οι καημένοι ότι όπως, αν φταίει ένας χωροφύλακας, δεν φταίει το έθνος, έτσι κι αν φταίει ένας παπάς, δεν φταίει η Εκκλησία. Όσοι όμως σκανδαλίζονται, αλλά έχουν καλή διάθεση, καταλαβαίνουν, όταν τους εξηγήσεις. Αυτοί έχουν και ελαφρυντικά, γιατί μπορεί να μην είχαν βοηθηθεί και να έχουν άγνοια από μερικά πράγματα.
Από: via