Έχουμε ανάγκη από ψυχοθεραπεία !



Κάποιοι φίλοι του blog δήλωσαν ήδη τρελοί αλλά αυτοί είναι μια χαρά. Εξάλλου ποιος τρελός έχει επίγνωση της τρέλας του ; Είναι αδύνατον, γιατί αποκτώντας αυτή την επίγνωση θα γινόταν αμέσως καλά ! Όλοι οι υπόλοιποι στα όρια είμαστε. Ούτε στα άσπρα ούτε στα μαύρα (πλήκτρα του πιάνου). Στη χαραμάδα ! – όπως θα έλεγε κι ο Ζαμπέτας.

Ποια είναι η βασική ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου ;

Λεφτά είπες ;

Τρελός είσαι ; Που να τα βρεις τα λεφτά με τέτοια οικονομική κρισάρα που μας δέρνει.

Ξέχασε το !

........
Καλά μην το ψάχνεις άλλο. Θα στο πω εγώ που το παρατηρώ χρόνια και σε όσους το επισήμανα και το πρόσεξαν συμφώνησαν. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη να τον αφήσουν να μιλήσει.
Τι ; Γελάς ;

Καλά. Άνοιξε τα μάτια σου παιδί μου και κοίτα γύρω σου. Προσπαθεί να μιλήσει ο άνθρωπος και δεν μπορεί. Έχει σκάσει με τα προβλήματά του όλη μέρα και θέλει να τα ξεφορτωθεί. Και ξέρεις γιατί δεν μπορεί ; Γιατί κανένας δε θέλει να τον ακούσει ! Οι υπόλοιποι που πρέπει να ακούσουν, έχουν ανάγκη να μιλήσουν κι αυτοί! Πως έχει γίνει έτσι η ζωή μας ; Να μην προφταίνουμε να ξεφορτώσουμε. Να μην προφταίνουμε να μιλήσουμε ; Όλοι να ολοκληρώσουν προσπαθούν. Κι όλοι μένουν στη μέση. Αναζητείται ο ήρωας που θα βρει το θάρρος να ακούσει !


Ίσως ο λόγος που κάποιοι φίλοι αναζητούν την παρέα μου (πω! πω! έπαρση βραδιάτικα !) είναι ότι ξέρω να ακούω.

Ναι ξέρω !

Γιατί όπως έμαθα, μετά από προσπάθεια αρκετών χρόνων, να παρατηρώ τον εαυτό μου, προσπαθώ να παρατηρήσω και τους άλλους. Οι οποίοι σε τελική ανάλυση είναι οι καθρέπτες μου. Και για να παρατηρήσεις τους άλλους απαιτείται σιωπή και προσπάθεια να διαβάσεις τι κρύβεται πίσω από τα λόγια τους.

Δυστυχώς οι πιο πολλές ανθρώπινες σχέσεις είναι συναλλαγή ενός νου με άλλον, κι όχι ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπινες υπάρξεις που βρίσκονται σε κοινωνία μεταξύ τους. Καμιά σχέση δεν μπορεί να ευδοκιμήσει με αυτόν τον τρόπο, και γι’ αυτό υπάρχουν τόσες συγκρούσεις στις σχέσεις.




Η σωστή ακρόαση είναι μία τέχνη ! Και κάθε τέχνη έχει τα μυστικά της …

Όταν μιλάει κάποιος τον παρακολουθείς ; ή σκέφτεσαι τις αυριανές υποχρεώσεις σου; Τον ακούς ή προσπαθείς να μιλήσεις εσύ ; Μήπως το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής σου είναι απασχολημένο με τις σκέψεις σου ; Μήπως δίνεις περισσότερη προσοχή στη δική σου σκέψη παρά στο τι λέει ο άλλος, και καθόλου σ’ αυτό που έχει πραγματικά σημασία : στην Ύπαρξη του άλλου κάτω από τις λέξεις και το νου. Και πως θα νιώσεις την Ύπαρξη του άλλου παρά μόνον μέσα από την δική σου Ύπαρξη ; Πως θα καταλάβεις τι πραγματικά θέλει να κοινωνήσει ο άλλος μαζί σου, τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις (που δεν είναι παρά οδικές πινακίδες που δείχνουν προς κάποια κατεύθυνση), αν δεν διατηρήσεις τη δική σου εσωτερική σιωπή;




Όταν ακούς έναν άλλο άνθρωπο, μην τον ακούς μόνο με το νου σου. Άκου τον με όλο σου το σώμα ! Νιώσε τον. Πάψε και άστον να τελειώσει. Κι άφησε επιτέλους ένα κενό σιωπής πριν αρχίσεις να μιλάς εσύ. Έτσι θα είσαι σίγουρος ότι έχει ολοκληρώσει χωρίς να τον διακόψεις. Καθώς ακούς, προσπάθησε να νιώσεις το ενεργειακό πεδίο του εσώτερου σώματός σου. Αυτό απομακρύνει την προσοχή από τη σκέψη και δημιουργεί έναν ήσυχο χώρο, όπου σου δίνεται η δυνατότητα να ακούς πραγματικά χωρίς να παρεμβαίνει ο νους. Δίνεις στον άλλο άνθρωπο χώρο – χώρο να υπάρξει. Είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείς να του προσφέρεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να τον βοηθήσεις πραγματικά. Άσχετα με το τι θα του πεις. Και μόνο που θα καταφέρεις να τον ακούσεις είναι αρκετό. Θα γίνεις η γείωση μέσα από την οποία θα περάσουν τα προβλήματα που τον βασανίζουν. Και, έστω προσωρινά, θα τον ανακουφίσεις. Είναι μια ψυχοθεραπεία για τον άλλον !



via